100 lat polskiego filmu. Dług

DIALOG Z FILMU

Żona Matczaka: Jezus, Kubuś, ratunku!
Gerard (do Egzekutora): Popuść mu. Bo go udusisz.
Adam: Przestań!
Gerard: Nie dostałem pieniędzy.
Stefan: Powiedział: oddam wszystko.
Gerard: Miał sto dolarów. Jutro kasa. Za każdy dzień zwłoki tysiąc dolarów więcej. I codziennie meldujecie się telefonicznie.
Adam (do Stefana): Idziemy na policję.
Stefan: I co im powiesz?
Adam: Że nas szantażują.
Stefan: Masz jakiś dowód?

TADEUSZ LUBELSKI, "DŁUG", "PAN TADEUSZ": DWIE INWOKACJE, [W:] HISTORIA KINA POLSKIEGO, WARSZAWA 2006 (POD RED. T. LUBELSKIEGO I K. J. ZARĘBSKIEGO)

Pierwowzory Adama i Stefana, młodzi ambitni biznesmeni, którzy w marcu 1994 zamordowali swoich dręczycieli i w chwili premiery filmu odsiadywali swoje 25-letnie wyroki, stali się równie znani, jak wzorowani na nich bohaterowie "Długu" (...). Film Krzysztofa Krauze nie do tego w istocie nas zachęca, byśmy zestawiali fabułę z jej prototypową historią, lecz z naszym własnym sumieniem. "Dług" zmusza nas, (...) byśmy – bojąc się o bohatera jak o siebie – solidaryzowali się z jego zbrodnią, a potem każe nam się cofnąć o krok i spytać czy rzeczywiście zdolni bylibyśmy dojść aż tam.