100 lat polskiego filmu. Austeria

DIALOG Z FILMU

Pritsch: Ale tu jest austeria, a nie Kiszyniów! I dzięki Bogu, nigdy tutaj nie będzie, jak długo panuje cesarz Franciszek Józef. I nie ma Żyda, który by mu nie życzył długiego życia i zdrowia. Szkoda tylko, że sam nie jest Żydem. A może to i lepiej, kto wie czy przyznawałby się do swoich. Wystarczy, że ma żydowskie serce.
Tag: Moi kochani! Moi piękni Żydzi! Dzisiejszy dzień do czego można porównać? Do dnia, w którym zburzono świątynię. Czy w taki dzień można śpiewać? W takim dniu nie wolno śpiewać. W takim dniu powinna być żałoba.

KRZYSZTOF TEODOR TOEPLITZ, KRAJOBRAZ PRZED ZAGŁADĄ, "MIESIĘCZNIK LITERACKI", 1983, NR 6

"Austeria" jest rekonstrukcją podwójną. Sięga nie tylko do świata przed zagładą, ale do formacji jeszcze wcześniejszej, dotyczącej przełomu stuleci, która podlega pierwszym działaniom korozji. (...) Reżyserowi udało się uniknąć dwóch zagrożeń: zarówno enigmatyczności, jak i folkloryzmu. W centrum "Austerii" stoi bowiem postać wyrastająca ponad oba stereotypy. Postać starego Taga wspaniale zagrana przez Franciszka Pieczkę (...) przyjmuje wyroki losu z godnością, a równocześnie zgłasza wobec nich moralny i intelektualny sprzeciw. Kawalerowicz jeszcze raz okazał się mistrzem "historycznej rekonstrukcji", gdzie w jednym błysku niezwykłej sytuacji zamigotały wszystkie niemal barwy i problemy zaginionej bezpowrotnie kultury.