Martin Šulík

Najważniejszy współczesny reżyser słowacki. Jest także scenarzystą i pedagogiem. Urodził się 20 października 1962 roku w Żylinie. Pochodzi z filmowej rodziny – kinem zajmował się jego nieżyjący już ojciec Anton. Filmy dokumentalne realizuje też młodszy brat Marek. Początkowo Šulík wiązał swą przyszłość z teatrem, ubiegając się o przyjęcie do Wyższej Szkoły Sztuk Dramatycznych w Bratysławie. W efekcie trafił na reżyserię filmową, nie porzucił jednak swoich zainteresowań, które także oddziaływały na jego późniejsze filmy. Rozpoczął od krótkich metraży, a jego praca dyplomowa „Staccato” (1985/86) nagrodzona została na festiwalu w Gijon. Wkrótce podjął pracę w słowackim studiu filmów krótkometrażowych, realizując jednocześnie zlecenia dla telewizji. Fabularny debiut to rok 1991 i film „Czułość”, zapowiadający zarówno tematyczne, jak i formalne fascynacje. Rozwijane m.in. we „Wszystko to, co kocham” (1993) czy nagrodzonym Czeskimi Lwami „Ogrodzie” (1995), przewrotnej opowieści nawiązującej do twórczości Juraja Jakubisko. Ważnym filmem dla Šulíka jest „Pejzaż” (2000), gdzie w rozliczeniowej tonacji podejmuje tematykę narodowej tożsamości Słowaków. Reżyser często odwołuje się do czeskiej i słowackiej tradycji kina, czego przykładem może być paradokument zrealizowany na podstawie „Dzienników” Pavla Juráčka, ideologa czeskiej szkoły filmowej. Także do tej tradycji nawiązują ostatnie projekty Šulíka – dokument „Martin Slivka, człowiek, który sadził drzewa” (2007) oraz telewizyjny cykl „Złote lata sześćdziesiąte” (2009), poświęcony ważnym twórcom czeskiej i słowackiej nowej fali.