PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU
Peter Weir
URODZONY: 21 sierpień 1944, Sydney
Filmografia
 PION REŻYSERSKI (11)
2010
Niepokonani
Reżyser
2003
Pan i władca: Na krańcu świata
Reżyser
1998
Truman Show
Reżyser
1993
Bez lęku
Reżyser
1990
Zielona karta
Reżyser
1989
Stowarzyszenie Umarłych Poetów
Reżyser
1985
Świadek
Reżyser
1982
Rok niebezpiecznego życia
Reżyser
1981
Gallipoli
Reżyser
1977
Ostatnia fala
Reżyser
1975
Piknik pod Wiszącą Skałą
Reżyser
 SCENARIUSZ (6)
2010
Niepokonani
Scenariusz
2003
Pan i władca: Na krańcu świata
Scenariusz
1990
Zielona karta
Scenariusz
1982
Rok niebezpiecznego życia
Scenariusz
1981
Gallipoli
Scenariusz
1977
Ostatnia fala
Scenariusz
 PRODUKCJA (3)
2010
Niepokonani
Producent
2003
Pan i władca: Na krańcu świata
Producent
1990
Zielona karta
Producent
Opis
Australijski reżyser i scenarzysta, od 1985 pracujący w USA. Jako student prawa wstąpił do klubu filmowego Ubu Films, co zadecydowało o wyborze zawodu. Po praktyce w telewizji zadebiutował ironicznym horrorem „Samochody, które zjadły Paryż” (1974), by już rok później przedstawić „Piknik pod Wiszącą Skałą” (1975) – nastrojową opowieść o dojrzewaniu, uznaną za arcydzieło, a zarazem za czołowe osiągnięcie nurtu nowego kina australijskiego lat 70. Po widowiskowym „Gallipoli” (1981), próbującym rozrachunku z udziałem Australijczyków w I wojnie światowej w Europie, i „Roku niebezpiecznego życia” (1982), opisującym maoistowski przewrót w Indonezji, zyskał międzynarodowy rozgłos, który umożliwił mu realizację filmów w Hollywood. Tu zwrócił na siebie uwagę „Świadkiem” (1985, dwa Oscary i sześć nominacji, w tym dla filmu roku i za reżyserię), penetrującym społeczność amiszów, oraz kultowym „Stowarzyszeniem umarłych poetów” (1989, Oscar i trzy nominacje, w tym dla filmu roku i za reżyserię), by wkrótce ubiegać się o pozycję mistrza, skupionego na kondycji współczesnego człowieka („Bez lęku” 1993) i jego uzależnieniu od mediów („Truman Show” 1998, nagroda BAFTA za reżyserię, nominacja do Oscara za reżyserię). Mistrz współczesnego widowiska, którego kanon wytyczył, budzi podziw umiejętnością pracy z aktorem, a także odkrywaniem intrygującym tematów, czego dowodem „Niepokonani” (2010).
Konrad J. Zarębski
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll