Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
Gustaw Holoubek
URODZONY: 21 kwiecień 1923, Kraków
ZMARŁ: 06 marzec 2008 w wieku 84 lat, Warszawa (Polska)
Filmografia
AKTOR (68)
2007
Słońce i cień
(bohater filmu)
2006
Kobieta pracująca
(bohater filmu)
2005
Kolekcjoner
2002
Tytus, Romek i A'Tomek wśród złodziei marzeń
Pomnik Mikołaja Kopernika (głos)
2002
Całkiem spora apokalipsa
Fragmenty filmów Konwickiego (archiwalne)
2001
Listy miłosne
Ojciec Teresy
2001
Trąd w pałacu sprawiedliwości (Spektakl telewizyjny)
Vanan
2000
Świąteczna przygoda
Pan Bóg (głos)
1999
Operacja Samum
Shopsovitz, szef Mossadu
1999
Herbatka u Stalina (Spektakl telewizyjny)
Shaw
1998
Cztery pory roku (spektakl telewizyjny)
Brackish
1997
Księga wielkich życzeń
Adam
1995
Awantura o Basię
Profesor Somer
1994
Oczy niebieskie
Święty Piotr, profesor
1993
Profesor
(głos)
1989
Opowieść o "Dziadach" Adama Mickiewicza. Lawa
Poeta
1989
Lawa
Pustelnik-Gustaw / Duch / Gustaw-Konrad / Poeta
1988
Mistrz i Małgorzata (TV)
Woland
1986
Weryfikacja
Gucio
1986
Zygfryd
Stefan Drawicz
1985
Jezioro Bodeńskie
Roullot
1984
Zabicie ciotki
mistyk
1984
W starym dworku czyli niepodległość trójkątów
Dyapanazy
1984
Przechodzień
On sam
1984
Pismak
sędzia śledczy
1982
Nieciekawa historia
profesor
1981
Dziecinne pytania
profesor
1981
Cień
lekarz
1981
Limuzyna Daimler-Benz
Maks Feliński
1980
W biały dzień
sędzia
1979
Blaszany bębenek
Ksiądz
1978
Szpital Przemienienia
Sekułowski
1977
Pokój z widokiem na morze
profesor
1973
Poprzez piąty wymiar
doktor Kopot
1973
Sanatorium pod klepsydrą
doktor Gotard
1972
Wyspy szczęśliwe
matka doktora
1972
Jak daleko stąd, jak blisko
Maks
1971
Dzięcioł
złodziej w supersamie i na prywatce (głos)
1970
Pejzaż z bohaterem
Rafał
1968
Gra
Mąż Małgorzaty
1968
Gra
1967
Fatalista (TV)
Wulicz
1966
Odwiedziny o zmierzchu
sąsiad damy
1966
Hamlet x 5
1966
Marysia i Napoleon
Beranger, Napoleon
1965
Matura
inżynier, profesor matematyki na tajnych kompletach
1965
Człowiek z kwiatem w ustach
chory
1965
Salto
Gospodarz
1964
Rękopis znaleziony w Saragossie
don Pedro Velasquez
1964
Prawo i pięść
Andrzej Kenig
1964
"Awatar", czyli zamiana dusz
doktor Cherbonneau
1963
Naprawdę wczoraj
kapitan Stołyp
1962
Spóźnieni przechodnie
Edward (nowela I)
1962
Gangsterzy i filantropi
"Profesor"
1962
Spotkanie w Bajce
doktor
1961
Historia żółtej ciżemki
Wit Stwosz
1961
Erotyk
1961
Jutro premiera
dramaturg Wiewiórski
1961
Czas przeszły
von Steinhagen
1961
Rozstanie
mecenas Rennert
1960
Marysia i krasnoludki
Lis (głos)
1960
Kolorowe pończochy
wychowawca, częśćII
1959
Wspólny pokój
Dziadzia
1959
Biały niedźwiedź
Henryk Fogiel
1958
Pożegnania
Mirek
1957
Pętla
Kuba
1956
Tajemnica dzikiego szybu
nauczyciel Sądej
1953
Żołnierz zwycięstwa
Dzierżyński
INNE (16)
2001
Bliscy a dalecy
Lektor
2000
Ludwik Perski. Krótkie wspomnienie z długiego życia
Lektor
1994
Tautologie polskie
Lektor
1992
Ateny wołyńskie
Lektor
1980
Bracia polscy
Lektor
1974
Grażyna Bacewicz 1913-1969
Lektor
1973
Plac Zamkowy nr 4
Lektor
1971
Godzina 11.15
Lektor
1971
Losy zamku...losy kraju
Lektor
1963
Pałac Łazienkowski
Lektor
1962
Józef Chełmoński
Lektor
1962
Malarz światła
Lektor
1961
Legendy mówią prawdę...
Lektor
1960
Świątynia Mariacka w Krakowie
Lektor
1954
Błękitny Krzyż
Lektor
1954
Gwiazdy muszą płonąć
Lektor
PION REŻYSERSKI (4)
1975
Mazepa
Reżyser
1974
Na wystawie w Maneżu
Współpraca
1971
Bachleda
Współpraca
1962
Spóźnieni przechodnie
Reżyser
SCENARIUSZ (1)
1975
Mazepa
Scenariusz
Opis
Polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, poseł na Sejm PRL, senator RP. Gustaw Holoubek, zwany przez najbliższych Guciem, urodził się w Krakowie jako dziecko Czecha i Polki. Gdy w 1939 roku rozpoczęła się II światowa, zaciągnął się do wojska i uczestniczył w kampanii wrześniowej. Przez rok przebywał w obozach w Magdeburgu i Toruniu jako jeniec wojenny. Został zwolniony w 1940 roku. Do końca wojny pracował w krakowskiej gazowni.
W 1947 roku ukończył Państwowe Studium Dramatyczne w Krakowie, które później stało się Państwową Wyższą Szkołą Teatralną. W tym samym roku zadebiutował na deskach Teatru Starego w Krakowie jako Charys w „Odysie u Feaków” w reżyserii Stefana Flukowskiego. Na lata 1949-1956 przeniósł się do Katowic, został kierownikiem artystycznym i reżyserem Teatru Śląskiego, w którym występował również jako aktor. W 1958 roku przeprowadził się do Warszawy, gdzie pracował aż do śmierci.
Grał w teatrze Polskim, Narodowym, Dramatycznym i Ateneum. Stworzył wiele wybitnych kreacji aktorskich na deskach polskich teatrów. Grał m.in. Fantazego, Króla Leara, Edypa czy Płatonowa. Jednak jego najbardziej niezapomnianą rolą okazał się Gustaw-Konrad w słynnych „Dziadach” Kazimierza Dejmka w 1967 roku. Zdjęcie tego przedstawienia z afisza przez władzę przyczyniło się do wybuchu demonstracji studenckich i zapoczątkowało wydarzenia z marca 1968 roku.
W filmie zadebiutował w 1953 roku jako Feliks Dzierżyński w „Żołnierzu zwycięstwa” (reż. Wanda Jakubowska). Grał m.in. u Wojciecha Jerzego Hasa („Pętla”, „Pożegnania”, „Rękopis znaleziony w Saragossie”, „Sanatorium pod klepsydrą”), Jerzego Hoffmana („Prawo Pięści”), Tadeusza Konwickiego („Lawa”) czy Andrzeja Kondratiuka („Klub profesora Tutki”).
W 1970 został wybrany na stanowisko prezesa SPATIF-u-ZASPu, które piastował przez 11 lat. W 1981 roku był honorowym prezesem tego związku. Przez długie lata nauczał na warszawskiej PWST.
W latach 1976-82 był posłem na Sejm PRL z ramienia Frontu Jedności Narodu. Zrezygnował z mandatu po wprowadzeniu stanu wojennego. W 1989 roku na trzy lata powrócił do polityki jako senator RP.
W 1947 roku ukończył Państwowe Studium Dramatyczne w Krakowie, które później stało się Państwową Wyższą Szkołą Teatralną. W tym samym roku zadebiutował na deskach Teatru Starego w Krakowie jako Charys w „Odysie u Feaków” w reżyserii Stefana Flukowskiego. Na lata 1949-1956 przeniósł się do Katowic, został kierownikiem artystycznym i reżyserem Teatru Śląskiego, w którym występował również jako aktor. W 1958 roku przeprowadził się do Warszawy, gdzie pracował aż do śmierci.
Grał w teatrze Polskim, Narodowym, Dramatycznym i Ateneum. Stworzył wiele wybitnych kreacji aktorskich na deskach polskich teatrów. Grał m.in. Fantazego, Króla Leara, Edypa czy Płatonowa. Jednak jego najbardziej niezapomnianą rolą okazał się Gustaw-Konrad w słynnych „Dziadach” Kazimierza Dejmka w 1967 roku. Zdjęcie tego przedstawienia z afisza przez władzę przyczyniło się do wybuchu demonstracji studenckich i zapoczątkowało wydarzenia z marca 1968 roku.
W filmie zadebiutował w 1953 roku jako Feliks Dzierżyński w „Żołnierzu zwycięstwa” (reż. Wanda Jakubowska). Grał m.in. u Wojciecha Jerzego Hasa („Pętla”, „Pożegnania”, „Rękopis znaleziony w Saragossie”, „Sanatorium pod klepsydrą”), Jerzego Hoffmana („Prawo Pięści”), Tadeusza Konwickiego („Lawa”) czy Andrzeja Kondratiuka („Klub profesora Tutki”).
W 1970 został wybrany na stanowisko prezesa SPATIF-u-ZASPu, które piastował przez 11 lat. W 1981 roku był honorowym prezesem tego związku. Przez długie lata nauczał na warszawskiej PWST.
W latach 1976-82 był posłem na Sejm PRL z ramienia Frontu Jedności Narodu. Zrezygnował z mandatu po wprowadzeniu stanu wojennego. W 1989 roku na trzy lata powrócił do polityki jako senator RP.
AS
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024