Geoffrey Rush

Urodził się w mieście Toowoomba, w australijskim stanie Quuensland, jako dziecko Merle, sprzedawczyni w domu towarowym i Roya Badena Rusha, księgowego Królewskich Australijskich Sił Powietrznych. Wychował się na przedmieściach Brisbane, gdy jako dziecko przeniósł się tam razem z matką po rozwodzie rodziców. Zawodu uczył się w University of Quuensland, a także w paryskim L'École Internationale de Théâtre Jacques Lecoq.

Na deskach teatru zadebiutował, w wieku 20 lat, w sztuce "Wrong Side of the Moon" w 1971 roku. Na początku kariery współpracował z Queensland Theatre Company, dla którego zagrał w wielu przedstawieniach, także pantomimicznych. Współpraca Rusha z QTC trwała 4 lata. W teatrze zagrał wiele ról, m. in. w szekspirowskich "Zimowej opowieści", "Śnie Nocy Letniej" czy "Troilusie i Kresydzie", a także w "Bądźmy poważni na serio" Oscara Wilde'a jako Ernest. Do dziś zdarza mu się występować w teatrze, przez jakiś czas był nawet dyrektorem teatralnym.

Jego kariera filmowa rozpoczęła się debiutem w filmie "Hoodwink" z 1981 roku. Jednak przełomem w życiu zawodowym Rusha, był film "Blask" Scotta Hicksa z 1996 roku. Zagrał tam główną rolę - Davida Helfgotta, prawdziwej postaci genialnego pianisty niepotrafiącego odnaleźć się w społeczeństwie. Za tę rolę Rush otrzymał Nagrodę Akademii, a propozycji zawodowych zaczęło wyraźnie przybywać. Od tej dał się zapamiętać z wielu ról, zarówno pierwszo-, jak i drugoplanowych, zagrał m. in. doradcę królowej Elżbiety, sir Francisa Wansilnghama w "Elizabeth" i sequelu "Elizabeth: Złoty Wiek"; demonicznego Markiza de Sade w "Zatrutym Piórze"; bogacza Harry'ego Pendela w "Krawcu z Panamy"; Lwa Trockiego we "Fridzie", kapitana Barbarossę w serii "Piratów z Karaibów", czy Caspera w "Candy". Ostatnio zwrócił uwagę krytyki rolą nietuzinkowego logopedy Lionela Longue'a w oscarowym "Jak zostać królem" z 2010 roku.

Jest uznawany za jednego z najwybitniejszych australijskich aktorów. Był wielokrotnie nominowany do licznych prestiżowych nagród. Jest zdobywcą Oscara, Złotego Globu (dwukrotnie), nagrody BAFTA (trzykrotnie), Emmy, AACTA (dawniej AFI) i wielu innych. Jest prezydentem Australian Academy of Cinema and Television Arts (do 2011 roku Australian Film Institute). Dzięki jego bogatej karierze zarówno teatralnej i filmowej został nawet uznany za Australijczyka Roku 2012.