Gaspar Noé

Urodził się w Buenos Aires jako syn znanego argentyńskiego malarza Luisa Felipe Noégo, ale od dzieciństwa mieszkał w Paryżu. Studiował filozofię na Sorbonie i reżyserię w École Louis-Lumière. Swoją przygodę z kinem rozpoczynał od realizacji filmów krótkometrażowych, które szybko dostrzeżono na międzynarodowych festiwalach. Zainicjowaną w 40-minutowym "Mięsie" (1991) opowieść o rzeźniku wychowującym upośledzoną córkę kontynuował w pełnometrażowym debiucie, "Sam przeciw wszystkim" (1998) - mrocznym obrazie, który krytycy przyrównywali do "Taksówkarza" Scorsesego. Główny bohater filmu, rzeźnik z paryskich przedmieść, wychodził tu z więzienia, gdzie trafił w związku z zamordowaniem chłopaka, którego podejrzewał o molestowanie jego córki. Dzieła Gaspara Noé od początku wywoływały szok, pokazując nieznane oblicze Francji: jej rzadziej rejestrowane kamerą mroczne zakątki, w których rodziła się przemoc. Kolejny obraz mistrza filmowej ekstremy, "Nieodwracalne"(2002) - retrochronologiczna, zobrazowana mocnymi środkami wyrazu opowieść o zbrodni i zemście, ze sceną gwałtu na bohaterce granej przez Monicę Bellucci - wywołał szok, zdobywając miano jednego z najbardziej kontrowersyjnych tytułów w dziejach kina. Reżyser, skupiony na tematach odrzucenia, przemocy i seksualności, w warstwie formalnej operuje szczególną fakturą obrazu, długimi ujęciami i światłocieniami, stosuje kręcone z ręki zdjęcia, a w ścieżce dźwiękowej - uporczywy niski szum. Podobnymi elementami cechuje się jego ostatni film - hipnotyzujący "Wkraczając w pustkę" (2009). Wizjoner współczesnego kina, eksperymentujący z płynnym montażem i psychodelią, konsekwentnie przekracza obyczajowe tabu i chętnie wystawia wytrzymałość widzów na próbę.