PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU
Krzysztof Krauze
URODZONY: 02 kwiecień 1953, Warszawa
ZMARŁ: 24 grudzień 2014 w wieku 61 lat,
Członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich
Filmografia
 PION REŻYSERSKI (25)
2017
Ptaki śpiewają w Kigali
Reżyser
2013
Papusza
Reżyser
2006
Plac Zbawiciela
Reżyser
2004
Mój Nikifor
Reżyser
2000
System
Reżyser
2000
Sieć
Reżyser
2000
Gra
Reżyser
1999
Dług
Reżyser
1997
Stan zapalny
Reżyser
1997
Fotoamator
Reżyser
1996
Gry uliczne
Reżyser
1996
Departament IV
Reżyser
1994
Nauka trzech narodów
Reżyser
1993
Nauka na całe życie
Reżyser
1988
Nowy Jork - czwarta rano
Reżyser
1984
Jest
Reżyser
1984
Robactwo
Reżyser
1984
Jest
Reżyser
1981
Dzień kobiet
Reżyser
1980
Praktyczne wskazówki dla zbieraczy motyli
Reżyser
1979
Dwa listy
Reżyser
1979
Deklinacja
Reżyser
1978
Elementarz
Reżyser
1977
Symetrie
Reżyser
1976
Pierwsze kroki
Reżyser
 SCENARIUSZ (24)
2017
Ptaki śpiewają w Kigali
Scenariusz
2013
Papusza
Scenariusz
2006
Plac Zbawiciela
Scenariusz
2004
Mój Nikifor
Scenariusz
2000
System
Scenariusz
2000
Sieć
Scenariusz
2000
Kallafiorr
Współpraca scenariuszowa
2000
Gra
Scenariusz
1999
Dług
Scenariusz
1997
Stan zapalny
Scenariusz
1997
Fotoamator
Scenariusz
1996
Gry uliczne
Scenariusz
1996
Departament IV
Scenariusz
1994
Nauka trzech narodów
Scenariusz
1993
Nauka na całe życie
Scenariusz
1988
Nowy Jork - czwarta rano
Scenariusz
1988
Nowy Jork - czwarta rano
Autor dialogów
1981
Obliczenie
Scenariusz
1981
Dzień kobiet
Scenariusz
1980
Praktyczne wskazówki dla zbieraczy motyli
Scenariusz
1979
Dwa listy
Scenariusz
1979
Deklinacja
Scenariusz
1978
Elementarz
Scenariusz
1977
Symetrie
Scenariusz
 ZDJĘCIA (4)
1978
Elementarz
Zdjęcia
1977
Symetrie
Zdjęcia
1976
Pierwsze kroki
Zdjęcia
1975
Królowa lalek
Zdjęcia
 AKTOR (3)
2000
Kallafiorr
Człowiek, który zjadł ostatniego kalafiora
1972
Opis obyczajów
"Romeo"; nie występuje w napisach
1972
777
chłopak w autobusie
 SCENOGRAFIA (1)
1978
Elementarz
Scenografia
Opis
Reżyser filmów fabularnych i dokumentalnych, scenarzysta, aktor. Zyskał miano jednego z najbardziej przenikliwych polskich reżyserów swojego pokolenia. Jego najsłynniejszymi filmami są „Dług” (1999 r.) oraz „Plac Zbawiciela” (2006 r.), które ukazują brzydkie i pełne goryczy oblicze polskiej rzeczywistości po transformacji ustrojowej. Za oba obrazy Krauze otrzymał Złote Lwy dla najlepszego filmu na FPFF w Gdyni oraz Polskie Nagrody Filmowe „Orły” (również za reżyserię). W 1976 roku ukończył PWSFTviT w Łodzi, lecz na Wydziale Operatorskim. W latach 1978-1983 był związany ze Studiem Małych Form Filmowych „Se-Ma-For”, a w latach 1983-1985 ze Studiem Filmowym im. K. Irzykowskiego. Zaczynał swoją karierę od kręcenia dokumentów, filmów krótkometrażowych, a nawet eksperymentów z animacją. Na dwa lata musiał wyjechać z kraju, ale po powrocie z emigracji stworzył swój najbardziej znany dokument „Jest” (1984 r.), przedstawiający (oczywiście, w zawoalowanej formie) wypaczenia czasów gomułkowskich. Dzięki temu obrazowi został zauważony i dostał się do Zespołu Filmowego „Tor”, kierowanego przez Kieślowskiego i Zanussiego, gdzie zdobywał doświadczenie w latach 1985-1991.

Tam też nakręcił swój debiut fabularny „Nowy Jork – czwarta rano” (1988 r.), pogodną komedię, nakręconą w stylu czeskim, z dużą dozą specyficznego humoru, która została ciepło przyjęta przez publiczność, ale nie przez środowisko filmowe. Krauze odebrał to jako największą możliwą krytykę i choć film okazał się sukcesem w kinach, reżyser zamilkł na kilka lat. Powrócił w 1993 roku dokumentem „Nauka na całe życie”, a na kolejny film fabularny zdecydował się dopiero w 1996 roku. „Gry uliczne” pokazały już zupełnie zmienionego twórcę, poszukującego prawdy o rzeczywistości w autentycznych wydarzeniach z pogranicza dramatu i sensacji. Kolejny projekt, „Dług” z 1999 roku, stał się wielkim wydarzeniem w polskim kinie. Oparta na faktach opowieść o dwóch biznesmenach, którzy postawieni pod ścianą, decydują się na morderstwo swojego oprawcy, jest przez wielu określana jako najważniejsza polska produkcja po 1989 roku. Film zdobył wiele nagród i wyróżnień. Jego kolejne produkcje, zarówno filmy telewizyjne, jak i kinowy „Mój Nikifor” (2004 r.) nie był tak pesymistyczne jak "Dług". Pokazywały polską rzeczywistość w prawdziwych barwach, ale pozwalając widzom na złudzenia. Jednakże „Plac Zbawiciela” (2006 r.) (nakręcony wspólnie z żoną Joanną Kos-Krauze), pod kątem emocjonalnym był równie mocnym uderzeniem jak „Dług”. Miał być zresztą ideową kontynuacją „Długu”, środkową częścią trylogii, która nigdy nie została ukończona, ponieważ „Rozmowy w deszczu” pozostały w fazie scenariusza. Artysta jest od 2001 roku członkiem Europejskiej Akademii Filmowej, a od 2008 roku przewodniczy Radzie Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. W 2006 roku otrzymał z rąk Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej list gratulacyjny, a w 2011 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll