PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU
Jafar Panahi
URODZONY: 11 lipiec 1960, Mianeh
Filmografia
 PION REŻYSERSKI (4)
2018
Trzy twarze
Reżyser
2015
Taxi-Teheran
Reżyser
2000
Krąg
Reżyser
1995
Biały balonik
Reżyser
 MONTAŻ (3)
2015
Taxi-Teheran
Montaż
2000
Krąg
Montaż
1995
Biały balonik
Montaż
 SCENARIUSZ (2)
2015
Taxi-Teheran
Scenariusz
1995
Biały balonik
Scenariusz
 PRODUKCJA (2)
2015
Taxi-Teheran
Producent
2000
Krąg
Producent
 AKTOR (2)
2018
Trzy twarze
2015
Taxi-Teheran
 DŹWIĘK (2)
2015
Taxi-Teheran
Dźwięk
2007
Kamienna cisza
Dźwięk
 SCENOGRAFIA (1)
1995
Biały balonik
Scenograf (Production Designer)
 ZDJĘCIA (1)
2015
Taxi-Teheran
Zdjęcia
Opis
Irański reżyser, scenarzysta, montażysta oraz producent filmów fabularnych i dokumentalnych. Urodził się 11 lipca 1960 roku w Mianeh. Czołowy przedstawiciel irańskiej nowej fali. Pracę w kinematografii zaczynał jako asystent Abbasa Kiarostamiego. W latach 1980-1988 zrealizował kilka dokumentów poświęconych wojnie iracko-irańskiej.

„Biały balonik” („Badkonake sefid”, 1995), pełna poezji familijna opowieść o dziewczynce, która zgubiła pieniądze, a miała za nie kupić tradycyjną złotą rybkę, przyniosła mu canneńską Złotą Kamerę za najlepszy debiut (1995) oraz nagrodę Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych (1996). Kolejne „Lustro” („Ayneh”, 1997), również z małą dziewczynką w roli głównej, tym razem zmuszoną samotnie wracać ze szkoły do domu, zostało uhonorowane laurem najwyższym w Locarno – Złotym Lampartem (1997). Lawinę festiwalowych trofeów (pięć laurów w Wenecji, ze Złotym Lwem na czele, 2000, oraz nagroda FIPRESCI w San Sebastian, 2001) przyniósł mu „Krąg” („Dayereh”, 2000), przejmujące studium roli kobiety w społeczeństwie patriarchalnym. W Cannes dostrzeżono „Talaye sorkh” (2003), niezwykle krytyczną opowieść względem systemu socjalnego panującego w Iranie, honorując – przedstawiony w sekcji „Un Cartain Regard” – film nagrodą specjalną. W „Na spalonym” („Offside”, 2006), nagrodzonym berlińskim Srebrnym Niedźwiedziem, powrócił do tematyki dyskryminacji kobiet w rzeczywistości irańskiej, które nie mają prawa oglądać na stadionie meczów piłki nożnej.

W marcu 2010 roku reżysera – a także jego przyjaciela i współpracownika Mohammada Rassoulofa – aresztowano, oskarżono o nakręcenie filmu antypaństwowego, a także jawne popieranie irańskiej opozycji. W wyniku szybkiego procesu skazano go na sześć lat więzienia, zakazano kręcenia filmów oraz wydano zakaz opuszczania kraju przez dwadzieścia lat. W 2011 roku powstał dokument „To nie jest film” („In film nist”) Mojtaby Mirtahmasby i Jafara Panahiego, wstrząsający zapis egzystencji reżysera ukaranego za kręcenie filmów.
JA
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll