Bogdan Chudzyński

Bogdan Chudzyński, łódzki artysta plastyk, scenograf wielu lalkowych animacji, zawodowo związany ze Studiem Małych Form Filmowych „Se-Ma-For”, wieloletni członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich.

Zajmuje się ilustracją książkową, a także sztuką plakatu, główny trzon działalności Chudzyńskiego stanowi jednak twórczość filmowa, nade wszystko tworzenie scenografii do filmów lalkowych. Przez całe swe zawodowe życie był związany z łódzkim Studiem Małych Form Filmowych „Se-Ma-For”, gdzie prym wiodła właśnie produkcja seriali animowanych, skierowanych do najmłodszych widzów, realizowanych zwłaszcza w technice lalkowej.

Chudzyński zaczynał od współpracy realizacyjnej na planie głośnych pełnometrażowych filmów Tadeusza Wilkosza, bazujących na odcinkach wcześniej nakręconych popularnych seriali – „Colargol na Dzikim Zachodzie” (1976) i „Colargol zdobywcą kosmosu” (1978). Następnie związał się – jako autor opracowania plastycznego – z realizowanym przez Lucjana Dembińskiego, Krystynę Kulczycką, Jadwigę Kudrzycką i Dariusza Zawilskiego serialem „Opowiadania Muminków” (1977-1982), opartym na bestsellerowych książkach fińskiej pisarki Tove Jansson. Niewiarygodne przygody dziwnych istot zwanych Muminkami oraz ich równie dziwnych przyjaciół wypełniły 78 telewizyjnych odcinków, a także dwa pełnometrażowe filmy kinowe – „Szczęśliwe dni Muminków” (1983) i „Zima w dolinie Muminków” (1986).

Po zakończeniu prac nad serialem o Muminkach Chudzyński został współautorem projektów plastycznych (razem z Edwardem Lutczynem) serialu „W krainie czarnoksiężnika Oza” (1983-1989), lalkowej adaptacji głośnej powieści dla dzieci Lymana Franka Bauma, poświęconej przygodom małej Dorotki oraz jej trójki przyjaciół – Stracha na Wróble, Blaszanego Drwala i Tchórzliwego Lwa. Powstało 13 odcinków, wyreżyserowanych przez Lucjana Dembińskiego, Janusza Galewicza, Alinę Kotowską i Krystynę Kulczycką.

Chudzyński jest także autorem projektów plastycznych do m.in. lalkowego „Leśnego konkursu” (1989) Teresy Puchowskiej-Sturlis oraz wycinankowych „Gości w glinianym garnku” (1989) Lucjana Dembińskiego.