PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU
Jerzy Fiwek
URODZONY: 07 kwiecień 1924, Łódź
ZMARŁ: 06 marzec 2020 w wieku 95 lat, Łódź
Członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich
Filmografia
 PION REŻYSERSKI (51)
1994
Powrót Grubego
Reżyser
1985
Zielone kasztany
Reżyser
1981
Czerwone węże
Reżyser
1980
Jeśli serce masz bijące
Reżyser
1978
Pogrzeb świerszcza
Reżyser
1977
Józia
Reżyser
1976
Jak powstał twój zeszyt
Reżyser
1976
Harcerskie sanatorium
Reżyser
1976
Wizytówka zakładów tekstylno - konfekcyjnych teofilów w Łodzi
Reżyser
1971
Szansa Pigmeja
Reżyser
1971
Reżyser
1971
Cukierek
Reżyser
1970
Ewa + Ewa
Reżyser
1970
Tylko chcieć
Reżyser
1969
Do wszystkich
Reżyser
1969
To moja wina
Reżyser
1969
Krakus-Atlanta-Tala
Reżyser
1968
Zapałka
Reżyser
1968
Okularnik
Reżyser
1968
Na szlaku
Reżyser
1967
Pielęgnacja chorego w domu
Reżyser
1967
Włamywacze
Reżyser
1967
Mały znaczek
Reżyser
1967
Łuk i cztery strzały
Reżyser
1966
Tchórz
Reżyser
1966
Gitara
Reżyser
1966
Yano
Reżyser
1965
Walizka
Reżyser
1965
Dwa tygodnie lata
Reżyser
1964
Na turystycznych szlakach
Reżyser
1964
Romek i Anka
Reżyser
1964
Tajemnicze podziemia
Reżyser
1963
Na wycieczkę
Reżyser
1963
Od żaren do młyna
Reżyser
1963
Powroty
Reżyser
1963
Białe pióro
Reżyser
1963
Było nie było nr 1/63
Reżyser
1962
Było nie było nr 1/62
Reżyser
1962
Równy chłopak
Reżyser
1962
Gdzieś w Polsce
Reżyser
1961
Dobrej nocy
Reżyser
1961
Ostatnia wycieczka
Reżyser
1960
A było to tak
Reżyser
1960
Zaczęło się pod semaforem
Reżyser
1960
Ludka
Reżyser
1959
Niewidzialna ręka
Reżyser
1958
Trzeci warunek
Reżyser
1957
Na harcerskim biwaku
Reżyser
1957
5/57
Reżyser
1957
Górnicy - Artyści
Reżyser
1952
Sztuka francuska w walce o pokój i demokrację
Asystent reżysera
 SCENARIUSZ (43)
1994
Powrót Grubego
Scenariusz
1985
Zielone kasztany
Na podstawie
1981
Czerwone węże
Na podstawie
1980
Jeśli serce masz bijące
Scenariusz
1976
Jak powstał twój zeszyt
Scenariusz
1976
Harcerskie sanatorium
Scenariusz
1976
Wizytówka zakładów tekstylno - konfekcyjnych teofilów w Łodzi
Scenariusz
1971
Szansa Pigmeja
Scenariusz
1971
Scenariusz
1971
Cukierek
Scenariusz
1970
Ewa + Ewa
Scenariusz
1970
Tylko chcieć
Scenariusz
1969
Do wszystkich
Scenariusz
1969
To moja wina
Scenariusz
1969
Krakus-Atlanta-Tala
Scenariusz
1968
Zapałka
Scenariusz
1968
Okularnik
Scenariusz
1968
Na szlaku
Scenariusz
1967
Pielęgnacja chorego w domu
Scenariusz
1967
Włamywacze
Scenariusz
1967
Mały znaczek
Scenariusz
1966
Tchórz
Scenariusz
1966
Gitara
Scenariusz
1966
Yano
Scenariusz
1965
Walizka
Scenariusz
1965
Dwa tygodnie lata
Scenariusz
1964
Na turystycznych szlakach
Scenariusz
1964
Romek i Anka
Scenariusz
1963
Na wycieczkę
Scenariusz
1963
Od żaren do młyna
Scenariusz
1963
Powroty
Scenariusz
1963
Białe pióro
Scenariusz
1962
Było nie było nr 1/62
Scenariusz
1962
Równy chłopak
Scenariusz
1961
Dobrej nocy
Scenariusz
1961
Ostatnia wycieczka
Scenariusz
1960
A było to tak
Scenariusz
1960
Zaczęło się pod semaforem
Scenariusz
1960
Ludka
Scenariusz
1958
Trzeci warunek
Scenariusz
1957
Na harcerskim biwaku
Scenariusz
1957
5/57
Scenariusz
1957
Górnicy - Artyści
Scenariusz
 AKTOR (1)
1997
Wojciech Fiwek
(bohater filmu)
 MONTAŻ (1)
1957
Kodeks Pułtuski
Asystent Montażysty
Opis
Scenarzysta i reżyser ponad pół setki filmów fabularnych, dokumentalnych oraz oświatowych, za które otrzymał wiele prestiżowych laurów na festiwalach, m.in. w Bratysławie, Gerze, La Plata, Moskwie, Quito, Teheranie i Poznaniu.

Zawsze jako pierwszego używa swego drugiego imienia, tak podpisuje swoje filmy i książki – nie Jerzy Wojciech Fiwek, a Wojciech Fiwek (ale w obchodzeniu imienin nie ma kolizji, gdyż zarówno Jerzy, jak i Wojciech świętują 23 kwietnia). Jest łodzianinem, już w 1950 roku związał się z miejscową Wytwórnią Filmów Oświatowych, gdzie pełnił funkcje asystenta reżysera i operatora. Fachu uczył się na planie od starszych kolegów, a następnie zdobytą wiedzę uzupełnił na Zaocznych Studiach Operatorskich w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi (1956-1959). W 1952 roku asystował Konstantemu Gordonowi przy pracy nad dokumentem „Sztuka francuska w walce o pokój i demokrację”, dwa lata później pełnił funkcję II reżysera przy realizacji oświatowego „Mikołaja Kopernika” (1954) Janusza Nasfetera, a w 1957 roku zadebiutował – jako samodzielny scenarzysta i reżyser – krótkometrażówką „Na harcerskim biwaku”. Ten film rozpoczął długą serię krótkich fabuł i dokumentów o tematyce harcerskiej, czego przykładem: „Trzeci warunek” (1958), „Niewidzialna ręka” (1959), „Zaczęło się pod semaforem” (1960), „A było to tak” (1960).

Tematyce dziecięco-młodzieżowej Fiwek pozostał wierny w całej swej twórczości, zarówno dokumentalno-oświatowej, jak i fabularnej. I te filmy przyniosły mu najwięcej festiwalowych trofeów, a także uznanie krytyki i publiczności, zarówno tej dorosłej, jak i dziecięcej. W 1965 roku krótkometrażowa fabułka o wakacyjnych przygodach Jacka i Agatki „Białe piórko” (1963) została uhonorowana Brązowymi Koziołkami na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów dla Dzieci i Młodzieży w Poznaniu, dwa lata później „Romek i Anka” (1964), wzruszająca opowieść o przyjaźni, zdobyła Srebrny Medal w Teheranie i Srebrną Plakietkę w La Plata, a średniometrażowa „Józia” (1977), ekranizacja powieści Anny Seghers – prestiżowe nagrody w Bratysławie i Gerze (1979). Kolejne poznańskie Brązowe Koziołki zdobyły następne krótkie fabułki – „Okularnik” (1968) w 1969 roku oraz „Ewa + Ewa” (1970) w 1971 (w tym samym roku na festiwalu moskiewskim nagrodziło ten film jury dziecięce).

W 1978 roku Wojciech Fiwek zadebiutował pełnometrażowym filmem kinowym „Pogrzeb świerszcza”, historią siedmioletniego chłopca, który pomimo że ma kompletną i kochającą rodzinę, czuje się ogromnie samotny. Ta niezwykle przejmująca opowieść przyniosła reżyserowi Złoty Model w Quito oraz Srebrne Koziołki na festiwalu w Poznaniu (1979). Poznańskimi trofeami zostały obsypane również jego kolejne pełnometrażowe fabuły: „Jeśli serce masz bijące…” (1980) – także Srebrnymi Koziołkami oraz Marcinkiem, nagrodą jury dziecięcego, a „Czerwone węże” (1981) – Brązowymi Koziołkami i również statuetką Marcinka.

Czołówka filmu „Jeśli serce masz bijące…” , rozgrywającej się w 1893 roku w zaborze austriackim opowieści o dziesięciolatku przechodzącym przyspieszoną edukację patriotyczną i obywatelską, poprzedzona została planszą o następującej treści: „Pomysł filmu zrodził się z umiłowania dzieła Edmondo de Amicisa »Serce«, który wskazywał najmłodszym na całym świecie, jak kochać swój kraj, jak kochać ludzi”. Następne realizacje: „Czerwone węże”, których akcja toczy się w 1931 roku, podczas strajku hutników śląskich, inspirowane były książką Heleny Boguszewskiej, a „Zielone kasztany” (1985) – piłkarską powieścią Janusza Domagalika.

„Film dla dzieci nie może wyłącznie bawić. Dziecko musi także coś głęboko przeżyć, czymś się bardzo wzruszyć” – to twórcza dewiza Fiwka, której jest wierny przez całe swe życie. Zresztą nie tylko film, także literatura, reżyser ma bowiem na swoim koncie również trzy powieści dla młodzieży – „Siedem stron świata” (1975), „Tam było inne słońce” (1984), „Jeśli serce masz bijące” (1985), które napisał razem z Konradem Frejdlichem.

Twórczości artysty poświęcona jest książka Mariusza Szylaka „Wojtek Fiwek. Kadry z życia i twórczości” (2013). „Moje pierwsze spotkanie »na żywo« z blisko osiemdziesięcioletnim wówczas twórcą było niesamowite” – pisze jej autor we wstępie. I dodaje: „Zostałem przyjęty przez człowieka niezmiernie serdecznego, życzliwego, naturalnie uśmiechniętego i pełnego werwy – wręcz młodzieńczego! (…) Fiwek, jak gdyby czytając w moich myślach, na pożegnanie stwierdził z zapałem – Panie Mariusz, ja się nie czuję na swoje lata. Mam tyle planów, tyle zajęć, mnie brakuje czasu!”.
Jerzy Armata
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll