PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU

Groucho Marx

Groucho Marx
URODZONY: 02 październik 1890, Nowy Jork
ZMARŁ: 19 sierpień 1977 w wieku 86 lat, Los Angeles (USA)
Filmografia
 AKTOR (1)
1935
Noc w operze
Otis P. Driftwood
Opis
Aktor amerykański. Urodzony w rodzinie żydowskiego krawca za sprawą matki, siostry cenionego aktora wodewilowego Ala Sheana, wraz z braćmi utworzył kwartet wokalny, z którym zadebiutował na scenie wodewilowej w 1901. Od 1921 na ekranie, nakręcił w sumie 26 filmów, z czego 13 wraz ze swymi braćmi Chico i Harpo. Nieoficjalny rzecznik rodzinnego zespołu, wraz z nim współtworzył estradowo-filmowy show, wywodzący się z tradycyjnego wodewilu z elementami filmowej burleski, przed przeniesieniem na ekran udoskonalany w tracie występów scenocznych. Mistrz szybkiej riposty zabłysnął nie tylko jako główny wykonawca takich filmów jak „Małpi interes” (1931) Norman Z. McLeod, „Kacza zupa” (1933) Leo McCareya czy „Noc w operze” (1935) Sama Wooda, ale także jako komik radiowy i gospodarz programów radiowych i telewizyjnych. Sławny ze swych bonmotów w życiu prywatnym unikał rozpoznania, rezygnując ze swych scenicznych i ekranowych atrybutów – charakterystycznych okularów, sztucznych brwi i wąsów. W latach 1947-61 gospodarz własnego programu radiowego, a następnie telewizyjnego, opartego na improwizowanych rozmowach z zaproszonymi gośćmi. Jeszcze w latach 70. występował na estradzie i nagrywał płyty ze swoimi występami. Laureat honorowego Oscara (1974) oraz nagrody Emmy dla osobowości telewizyjnej (1951).
Konrad J. Zarębski
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll