PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU

Agnieszka Traczewska

Agnieszka Traczewska
Członkini Stowarzyszenia Filmowców Polskich
Filmografia
 PRODUKCJA (25)
2015
Adam Michnik. Bądź realistą, chciej niemożliwego
Producent
2014
Bruno Shulz 1892 - 1942
Producent
2013
Miłosz
Producent
2013
Była wojna
Producent
2012
Wiera Gran
Producent
2009
Polska Jasienicy
Producent
2008
Zwyczajny marzec
Producent
2007
Dworzec Gdański
Producent
2007
Kocham Polskę
Producent
2005
Profesor. O Leszku Kołakowskim
Producent
2005
Erwin ze Śląska
Producent
2005
Boże Ciało
Producent
2004
Dziennik.pl
Producent wykonawczy
2003
Węgiel
Producent
2002
Człowiek zwany Nikiforem
Producent
2002
Siłaczka
Producent
2002
Pokolenie '89
Producent
2002
Pokolenie 89
Producent
2001
Noc z generałem
Producent
2001
Ja, robotnik budowlany
Producent
2000
Czarodziejska góra. Amerykański portret Czesława Miłosza
Producent
1999
Reżyseria: Yves Goulais
Producent
1999
50 lat Szkoły Filmowej w Łodzi
Koproducent
1999
Reżyseria: Yves Goulais
Producent
1998
Zwyczajna dobroć
Producent wykonawczy
 SCENARIUSZ (1)
2015
Figura
Opieka artystyczna
Opis
Agnieszka Traczewska – znana krakowska fotograficzka oraz producentka wielu znakomitych filmów dokumentalnych, zrealizowanych w prowadzonym przez nią Studiu Largo.

Z wykształcenia jest teatrolożką, ale jej główne pasje to film i fotografia. Po skończeniu studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim przez kilka lat pracowała jako menedżerka kultury, a w 1998 roku otworzyła w Krakowie Studio Filmowe Largo, w którym powstało wiele niezwykle interesujących – i ważnych – dokumentów, m.in.: „Czarodziejska Góra. Amerykański portret Czesława Miłosza” (2000), „Noc z generałem” (2001), „Profesor. O Leszku Kołakowskim” (2005), „Dworzec Gdański” (2007), „Wiera Gran” (2011) i „Michnik. »Bądź realistą, chciej niemożliwego«” (2015) Marii Zmarz-Koczanowicz, „Człowiek zwany Nikiforem” (2002) Grzegorza Siedleckiego, „Polska Jasienicy” (2009) Rafała Mierzejewskiego, „Miłosz” (2013) Katarzyny Gondek, „Bruno Schultz 1892-1942” (2014) i „Nadal wracam. Portret Ryszarda Krynickiego” (2016) Adama Sikory. Warto wspomnieć, że w studiu Traczewskiej realizowane także były – w latach 2001-2004 – popularne telewizyjne cykle publicystyczne: „Rozmowy na koniec wieku”, „Rozmowy na nowy wiek” i „Rozmowy na czasie” Katarzyny Janowskiej i Piotra Mucharskiego.

Wiele filmów wyprodukowanych przez Largo zostało nagrodzonych prestiżowymi laurami festiwalowymi, m.in. głośne dokumenty Marii Zmarz-Koczanowicz: „Pokolenie 89” (2002) dostało Brązowego Lajkonika na Krakowskim Festiwalu Filmowym (2003), „Zwyczajny Marzec” (2008) – Kamerę Dawida na Warszawskim Festiwalu Filmów o Tematyce Żydowskiej (2009), „Kocham Polskę” (2007; współreżyseria Joanna Sławińska) – Nagrodę Główną na Festiwalu Filmów z Europy Środkowo-Wschodniej w Wiesbaden (2009), zaś „Boże Ciało” (2005) Adama Sikory uhonorowano w Krakowie Srebrnym Lajkonikiem (2006), a w Kantonie – nagrodą za reżyserię (2006).

Drugą pasję Traczewskiej stanowi fotografia. Od kilkunastu lat towarzyszy ze swym aparatem chasydom przybywającym do Polski na groby cadyków, a także stara się portretować dość hermetyczny świat judaistycznej ortodoksji. Za zdjęcie „First Time” – wybrane z kilkunastu tysięcy – otrzymała National Geographic Traveler Photo Award (2014). Znakomitym zwieńczeniem tych prac okazał się album „Powroty. Chasydzkie powroty do miejsc zapomnianych”, wydany przez Narodowe Centrum Kultury i Studio Design w roku ubiegłym. „Szkoła oczywiście uczyła mnie o Holokauście, ale żydowski świat, o którym w moim rodzinnym domu bodaj nigdy się nie rozmawiało, pozostawał oddzielony – niczym niedostępny, zarosły krzakami cmentarz przy ulicy Miodowej. Dlatego (…) zaczęłam fotografować chasydów?” – pisze Traczewska na łamach „Przekroju”.

A o wyprodukowanych przez siebie filmach mówi: „Mam nadzieję, że pomagają nam samym i naszym widzom lepiej zrozumieć Polskę w jej historii i dniu dzisiejszym, zatrzymać w pamięci obraz ludzi wybitnych”. I dodaje: „Jestem pewna, że tworzenie filmów dokumentalnych jest czymś więcej niż tylko pracą zawodową. Dla mnie to prawdziwa życiowa pasja…”.
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll