James L. Brooks

Reżyser, scenarzysta i producent amerykański. Niezwykle udana kariera, zarówno w telewizji, jak i w kinematografii.

Urodził się 9 maja 1940 roku w North Bergen w stanie New Jersey. Zanim związał się z kinematografią, pracował jako scenarzysta w nowojorskiej TV CBS. W telewizji osiągnął znaczące sukcesy jako współtwórca seriali, m.in.: „Room 222" (1969-1974), „The Mary Tyler More" (1970-1977), „Paul Sand in Friends and Lowers" (1974-1975), „Rhoda" (1974-1975), „Lou Grant" (1977-1982), „Taxi" (1978-1983), „Simpsonowie" („The Simpsons", (1989-2012, 453 odcinki).

Jako reżyser filmów fabularnych zadebiutował w 1983 roku „Czułymi słówkami” („Terms of Endearment”); był także ich współscenarzystą i producentem. Ta efektowna komedia – z elementami melodramatycznymi – została uhonorowana 11 oscarowymi nominacjami, które przyniosły pięć statuetek: trzy zgarnął Brooks (za film, reżyserię i scenariusz), pozostałe jego znakomici aktorzy – Shirley MacLaine i Jack Nicholson. Film dostał też cztery Złote Globy (w tych samych kategoriach, poza reżyserią). Notabene, w 1996 roku Robert Harling nakręcił sequel obrazu Brooksa „Czułe słówka – ciąg dalszy”, w tej samej obsadzie, ale już z mniejszym sukcesem. Tuż po oscarowym triumfie – w 1984 roku – autor „Czułych słówek” założył własną firmę produkcyjną Gracie Films.

Z wieloletnich doświadczeń telewizyjnych skorzystał, pisząc scenariusz „Telepasji” („Broadcast News”, 1987) i przenosząc go – z sukcesem – na ekran (nominacje oscarowe w kategoriach: najlepszy film i scenariusz). Powodzeniem u publiczności cieszyły się „Potyczki z Jeannie” („I'll Do Anything”, 1994), ciepła opowieść o miłości ojcowskiej. Podobnymi sprawami (tym razem w relacjach matka–córka) zajął się w „Trudnych słówkach” („Spanglish”, 2004). Tematykę „życia towarzyskiego i uczuciowego” osób starszych udanie kontynuował w komedii „Lepiej być nie może” („As Good As It Gets”) z Helen Hunt i Jackiem Nicholsonem w rolach głównych, również uhonorowanych oscarowymi statuetkami.