Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
Vittorio Taviani
URODZONY: 20 wrzesień 1929, San Miniato
Filmografia
PION REŻYSERSKI (23)
2012
Cesare deve morire
Reżyser
2012
Cezar musi umrzeć
Reżyser
2007
Farma skowronków
Reżyser
2004
Luisa Sanfelice
Reżyser
2002
La primavera del 2002. L'Italia protesta, l'Italia si ferma
Reżyser
2001
Zmartwychwstanie
Reżyser
1998
Śmiejesz się
Reżyser
1996
Powinowactwo z wyboru
Reżyser
1993
Kwiatuszek
Reżyser
1990
Słońce także nocą
Reżyser
1987
Dzień dobry, Babilonio
Reżyser
1984
Chaos
Reżyser
1982
Noc świętego Wawrzyńca
Reżyser
1979
Łąka
Reżyser
1977
We władzy ojca
Reżyser
1974
Allonsanfan
Reżyser
1972
Święty Michał miał koguta
Reżyser
1969
Pod znakiem skorpiona
Reżyser
1967
Wywrotowcy
Reżyser
1963
Wyjęci spod prawa małżeńskiego
Reżyser
1962
Mafia nie przebacza
Reżyser
1960
L'Italia non è un paese povero
Reżyser
1954
San Miniato, luglio '44
Reżyser
SCENARIUSZ (20)
2012
Cesare deve morire
Scenariusz
2012
Cezar musi umrzeć
Scenariusz
2007
Farma skowronków
Scenariusz
2004
Luisa Sanfelice
Scenariusz
2001
Zmartwychwstanie
Scenariusz
1998
Śmiejesz się
Scenariusz
1996
Powinowactwo z wyboru
Scenariusz
1993
Kwiatuszek
Scenariusz
1990
Słońce także nocą
Scenariusz
1984
Chaos
Scenariusz
1982
Noc świętego Wawrzyńca
Scenariusz
1979
Łąka
Scenariusz
1977
We władzy ojca
Scenariusz
1974
Allonsanfan
Scenariusz
1972
Święty Michał miał koguta
Scenariusz
1969
Pod znakiem skorpiona
Scenariusz
1967
Wywrotowcy
Scenariusz
1963
Wyjęci spod prawa małżeńskiego
Scenariusz
1962
Mafia nie przebacza
Scenariusz
1954
San Miniato, luglio '44
Scenariusz
Opis
Ukończyli studia na uniwersytecie w Pizie: Paolo historię sztuki, a Vittorio, śladem ojca (adwokata o lewicowych przekonaniach) - wydział prawa. Zachwyceni neorealistyczną "Paisą" Roberto Rosselliniego, już na studiach zaczęli realizować pierwsze dokumenty, tworząc odtąd stały i twórczy tandem reżyserski. W 1950 roku założyli prężnie działający klub filmowy w Pizie, a w 1954 roku przeprowadzili się do Rzymu. Poważniejszym debiutem Tavianich był krótkometrażowy dokument o ich rodzinnym miasteczku w czasie wojny - "San Miniato, lipiec 1944" (1954), zrealizowany przy udziale słynnego scenarzysty i teoretyka neorealizmu, Cesare Zavattiniego. Do końca lat 50. zrealizowali jeszcze dziesięć krótkometrażowych dokumentów, głównie o tematyce historycznej (m.in. "Volterra, miasto średniowieczne", 1957 i "Karbonariusze", 1958). Równolegle uczyli się też reżyserskiego rzemiosła asystując u innych twórców, m.in. Rosselliniego i Jorisa Ivensa. Ich pierwsze fabuły zdradzały radykalną lewicową orientację i miały ostre zacięcie publicystyczne. W latach 70. porzucili jednak swoje bezpośrednie zaangażowanie w debatę polityczną na rzecz poetyckich przypowieści o bardziej uniwersalnej tematyce - sięgających do historii, dziedzictwa kulturowego Toskanii oraz świata ich własnego dzieciństwa. Początek dojrzałym dokonaniom Tavianich dały portrety rewolucjonistów: "Święty Michał miał koguta"" (1977) i "Allonsanfan" (1974), skonstruowane na wzór struktury muzycznej, ze znamienną dla ich późniejszego stylu malarskością wizji i głęboką ekspresja fabularną. Elementy ich języka filmowego znalazły pełne rozwinięcie w kolejnym filmie - uważanym za ich najdoskonalsze osiągnięcie dramacie "We władzy ojca" (1977), według autobiograficznej powieści Gavino Leddy. Ten ascetyczny film przyniósł autorom Złotą Palmę, wprowadzając ich do czołówki rodzimych reżyserów. Następne ich przedsięwzięcia miały charakter zarówno epickich opowieści wracających do przeszłości ("Dzień dobry, Babilonio", 1987) i bardziej kameralnych dramatów psychologicznych ("Kwiatuszek", 1993).
Magdalena Bartczak
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024