Mary Astor

Aktorka amerykańska. Karierę filmową zawdzięcza ojcu, emigrantowi z Niemiec, który zaczął zgłaszać czternastoletnią córkę do konkursów piękności. Na jednym z nich została zauważona przez łowców talentów z Hollywood, udało się jej zadebiutować w filmie w 1921. W 1924 partnerowała Johnowi Barrymore’owi w „Pięknym Brummelu” Harry’ego Beaumonta. Ich romans – także poza ekranem – okazał się kluczem do sławy, zapewniającej bezstresowe przekroczenie „bariery dźwięku”. Odnosząc sukcesy w filmach „Kaprys platynowej blondynki” (1932), „Man of Iron” (1935) i „Więzień królewski” (1937), uwikłała się proces rozwodowy z drugim mężem, Franklynem Thorpe, w trakcie którego ujawniono przed sądem zawartość jej intymnego dziennika, co nieomal nie zrujnowało jej kariery. Otrzymała Oscara za rolę w filmie „Wielkie kłamstwo” (1941) Edmunda Goldinga, w tym samym roku wystąpiła w swoim najważniejszym filmie, „Sokole maltańskim” Johna Hustona. Po bardzo aktywnych latach 40. jej gwiazda zaczęła przygasać, po raz ostatni wystąpiła w głośnym filmie „Nie płacz, Charlotto” Roberta Aldricha obok Bette Davis i Olivii De Haviland w 1964.