Clark Gable

Aktor amerykański. Mając 21 lat porzucił pracę na polu naftowym, by dołączyć do wędrownej trupy aktorskiej. Zmieniając zespoły teatralne, w których występował trafił na trupę Josephine Dillon, którą poślubił w 1924. Małżonkowie osiedli w Hollywood, gdzie Gable zaczął grywać w filmach jako statysta (m.in. w „Cesarzowej” Ernsta Lubitscha). Nie mogąc się przebić w kinie, wrócił na scenę, by w 1928 zaistnieć jako amant na Broadwayu. Partnerujący mu Lionel Barrymore zarekomendował go szefom MGM – w 1931 udało mu się ostatecznie zdobyć kontrakt. Zaczął grywać czarne charaktery, a o jego hollywoodzkiej karierze zadecydowały filmy „Wolne dusze” (1931) Clarence’a Browna i „Zuzanna Lenox” (1931) Roberta Z. Leonarda, w którym partnerował Grecie Garbo. W ciągu roku awansował do grona najbardziej kasowych gwiazd MGM. Wypożyczony do Columbii, zagrał w komedii Franka Capry „Ich noce” (1934), która zdobyła pięć głównych Oscarów, w tym za rolę Gable’a. Dwie kolejne nominacje do nagrody Akademii przyniosły mu filmy: „Bounty” (1935) Franka Lloyda oraz „Przeminęło z wiatrem” (1939) Victora Fleminga. Wcześniej, w 1938, został wybrany przez publiczność Królem Hollywood (królową mianowaną Myrnę Loy). W 1937 poznał (a w 1939 poślubił) Carole Lombard, swoją trzecią żonę: ich idealny związek przeszedł do historii Hollywood, niestety – przerwała go śmierć Lombard w katastrofie lotniczej w styczniu 1942. Wkrótce potem Gable zaciągnął się do lotnictwa, uczestniczył w bombardowaniu Niemiec. W 1945 wrócił na ekran, ale jego powojenna kariera w westernach i filmach wojennych była echem sukcesów odnoszonych w latach 30. Ostatnim filmem w dorobku aktora był poruszający dramat „Skłóceni z życiem” (1960) Johna Hustona.