Jacques Demy

Reżyser, scenarzysta, aktor, kompozytor i producent francuski, czołowy przedstawiciel Nowej Fali, uchodzący za odnowiciela formuły filmowego musicalu. Urodził się 5 czerwca 1931 roku w Pontchâteau – zmarł 27 października 1990 roku w Paryżu. Mąż Agnès Vardy, słynnej francuskiej reżyserki i fotografki. Po kilku ciekawych krótkometrażówkach, m.in. wyróżnionej na festiwalu berlińskim „Le Sabotier du Val de Loire” (1956), zrealizował – rozgrywający się w środowisku kabaretowym – melodramat „Lola” (1961) z Anouk Aimée w roli tytułowej (nominacja do nagrody BAFTA). Powrócił do niej – osiem lat później – w „Sklepie z modelkami” („Model Shop”, 1969), w którym ta znakomita aktorka zagrała także Lolę.

Ogromną popularność i uznanie przyniosły mu „Parasolki z Cherbourga” („Les parapluies de Cherbpurg”, 1964), uhonorowane Grand Prix na festiwalu canneńskim – pełna poezji i nostalgii, przedstawiona w musicalowej konwencji, przejmująca opowieść o nieszczęśliwej miłości dwojga młodych ludzi. Interesująca fotografia, urocza muzyka Michela Legranda, pierwsza znacząca rola Catherine Deneuve. Gatunkową kontynuacją tego filmu – także z Deneuve – stały się „Panienki z Rochefort” („Les demoiselles de Rochefort”, 1967). Deneuve zagrała również tytułową rolę w „Królewnie w oślej skórze” („Peau d'âne”), efektownej ekranizacji baśni Charles’a Perraulta o przygodach ślicznej księżniczki, która przyodziana w oślą skórę pracowała jako świniarka. Czując się zaszufladkowany jako specjalista od „taneczno-poetyckiego neorealizmu” – jak go nazywała krytyka – próbował innych gatunków: z gorszym lub lepszym skutkiem. Absurdalna komedia „Największe wydarzenie od czasu, gdy człowiek stanął na księżycu” („L'évévement le plus important depuis que l'homme a marché sur la lune”, 1973) to przykład in minus, ekranizacja komiksu japońskiego, rozgrywającego się w osiemnastowiecznej Francji, „Róża Wersalu” („Lady Oscar”, 1979) – in plus. Tworzył kino autorskie, natychmiast rozpoznawalne – barwą, światłem, muzyką i cudowną, magiczną atmosferą.