PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU

Paweł Kędzierski

Paweł Kędzierski
URODZONY: 02 lipiec 1946, Warszawa
ZMARŁ: 21 styczeń 2019 w wieku 72 lat, Warszawa
Członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich
Filmografia
 PION REŻYSERSKI (35)
2011
Zdarzyło się tylko w Polsce
Reżyser
2008
My cichociemni. Głosy żyjących
Reżyser
2006
Teraz wtedy
Reżyser
2005
Uliczka wolność.
Reżyser
2004
Powstanie zwykłych ludzi
Reżyser
2000
Dar wolności
Reżyser
1999
Cisza, ciemność
Reżyser
1998
Pan Tadeusz, czyli matecznik
Reżyser
1995
Prezydenci 1946-1989
Reżyser
1992
Płyniemy
Reżyser
1991
Wybór Polski
Reżyser
1990
Dokąd
Reżyser
1990
Wybory 89
Reżyser
1987
Dzień jak rok
Reżyser
1985
Dzień dziecka na wsi
Reżyser
1984
Biuro usług
Reżyser
1981
Dzień dziecka
Reżyser
1980
Autoportret
Reżyser
1979
Rozkład pożycia
Reżyser
1977
Zdjęcia próbne
Reżyser
1977
Białe tango
Reżyser
1977
Naprawdę, na nimby
Reżyser
1976
Wszyscy dla wszystkich
Reżyser
1976
Trochę wielkiej miłości
Reżyser
1976
Rano południe wieczór
Współpraca
1975
Na smyczy
Reżyser
1975
Lekcja miłości
Reżyser
1975
Ogłoszenia drobne
Reżyser
1973
Happy end
Reżyser
1973
Happy end
Reżyser
1972
Gospodarze
Współpraca
1972
Koło fortuny
Współpraca
1972
Puste krzesła
Reżyser
1971
Widziane z dołu
Reżyser
1971
Bezdroże
Reżyser
 SCENARIUSZ (27)
2016
Przeszły lata, idą zimy
Opieka artystyczna
2015
Miejsce
Opieka artystyczna
2013
Kumple
Opieka artystyczna
2011
Zabawki cesarza
Opieka artystyczna
2011
Zdarzyło się tylko w Polsce
Scenariusz
2010
Kawałek lata
Opieka artystyczna
2010
Kres świata
Opieka artystyczna
2008
My cichociemni. Głosy żyjących
Scenariusz
2007
Gośka gola!
Opieka artystyczna
2007
Tak trzeba żyć
Opieka artystyczna
2006
Teraz wtedy
Scenariusz
2004
Powstanie zwykłych ludzi
Scenariusz
2000
Dar wolności
Scenariusz
1999
Cisza, ciemność
Scenariusz
1998
Pan Tadeusz, czyli matecznik
Scenariusz
1998
Żywioł Haręza
Opieka artystyczna
1992
Płyniemy
Scenariusz
1991
Wybór Polski
Scenariusz
1977
Zdjęcia próbne
Scenariusz
1976
Trochę wielkiej miłości
Scenariusz
1975
Na smyczy
Scenariusz
1975
Lekcja miłości
Scenariusz
1973
Happy end
Scenariusz
1973
Happy end
Scenariusz
1972
Puste krzesła
Scenariusz
1971
Widziane z dołu
Scenariusz
1971
Bezdroże
Scenariusz
 AKTOR (1)
1976
Blizna
socjolog
Opis
Twórca blisko 30 krótkich i kilku pełnometrażowych filmów dokumentalnych, związany wiele lat z WFD (obecnie: WFDiF) w Warszawie. Współzałożyciel Studia Filmowego Kronika. Zaangażowany w działalność na rzecz środowiska członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich.

Paweł Kędzierski urodził się 2 lipca 1946 roku w Warszawie. Studiował polonistykę na UW, ale ukończył Wydział Reżyserii łódzkiej PWSFTviT (1971), gdzie jego mistrzami byli Jerzy Bossak i Kazimierz Karabasz. Pracę zawodową rozpoczął, realizując trzy dokumenty dla Telewizji Polskiej: „Widziane z dołu” (1971, z Marcelem Łozińskim), „Bezdroże” (1972) i „Puste krzesła” (1972, dwa ostatnie z Radosławem Piwowarskim). Nieprzypadkowo w 1973 związał się z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych (obecnie: Wytwórnią Filmów Dokumentalnych i Fabularnych) – kuźnią polskiej szkoły dokumentu, znanej m.in. z filmów, które metaforami osłabiającymi czujność cenzury uderzały w PRL. Należę do „pokolenia ’68”, Marzec przeżyłem na studiach i w Warszawie, i w Łodzi – mówił Paweł Kędzierski. Wszyscy chcieliśmy coś przekazać z tamtych czasów. Gdy tylko pojawiła się możliwość zrobienia pierwszego filmu po przyjęciu nas, Marcela Łozińskiego i mnie do WFD, postanowiliśmy, że nakręcimy go wspólnie, i że będzie to film o Marcu. Ujęcie tematu wprost nie przeszłoby przez cenzurę, więc w filmie „Happy End” (1973) pokazaliśmy typowo „Marcową” sytuację: wyrzucanie z pracy młodego inżyniera na zebraniu partyjnym – rozwijał myśl reżyser. Jednym z operatorów „Happy Endu” był Stanisław Niedbalski, a film montowała Lidia Zonn. Współpraca z nimi to jak drugi fakultet, spotkanie z czystą sztuką i bezinteresownością – wspominał Paweł Kędzierski.

Spośród krótkich dokumentów, które Kędzierski zrealizował w WFD, największy sukces odniósł „Dzień Dziecka” (1981) – studium presji, jakiej poddawane są dzieci z rodzin inteligenckich (Nagroda Główna na MFF Krótkometrażowych w Oberhausen). Paweł Kędzierski brał udział w powstaniu pełnometrażowego dokumentu WFD „Robotnicy 1971: Nic o nas bez nas” (1972, reż. Krzysztof Kieślowski, Tomasz Zygadło). Film w naszej wersji został odrzucony z przyczyn politycznych, a na zmiany cenzorskie, z którymi wyemitowała go Telewizja Polska pt. „Gospodarze”, nie godziliśmy się. Wycofaliśmy nazwiska – podkreślał.

W twórczości dokumentalnej Pawła wyczuwa się jego przygotowanie polonistyczne. Choćby w filmie, powstałym z moim udziałem jako operatora, „Wszyscy dla wszystkich” (1976), który nawiązuje do wiersza Tuwima – mówi autor zdjęć Jacek Petrycki. W Zespole Filmowym X Andrzeja Wajdy Kędzierski zbliżył się do kina fabularnego, reżyserując nowelę w filmie „CDN” (1975) oraz film „Trochę wielkiej miłości” (1976, TV), a także dzieląc się z Agnieszką Holland i Jerzym Domaradzkim reżyserią głośnego filmu o młodzieży „Zdjęcia próbne” (1976). W 1990 został współzałożycielem Studia Filmowego Kronika – w jego ramach funkcjonowała przez szereg lat Polska Kronika Filmowa. Za zrealizowany w Kronice film „Cisza, ciemność” (1999) – o ociemniałych i niesłyszących rzeźbiarzach – otrzymał nagrody na festiwalach w Petersburgu, Sienie i Vila do Conde.

W dokumentach pełno- lub średniometrażowych: „Wybory 89” (1990), „Wybór Polski” (1991), „Jaka Polska” (1996, współreżyseria dwóch ostatnich: Andrzej Piekutowski) i „Zdarzyło się tylko w Polsce” (2011) uchwycił przemiany ustrojowe w naszym kraju. Fabularyzowany dokument „My Cichociemni. Głosy żyjących” (2008) przyniósł mu m.in. Złotą Szablę na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Historycznych i Wojskowych w Warszawie oraz Platinum Remi na Worldfest Independent Film Festival w Houston.

W SFP Paweł Kędzierski zasiadał w Zarządzie Głównym i przewodniczył Sekcji Filmu Dokumentalnego. Od momentu powstania Studia Munka pracował w Radzie Programowej „Pierwszego Dokumentu”.

Paweł był bardzo życzliwy i koleżeński, skory do pomocy, najdalszy od wszelkiej zawiści – chwali przyjaciela Marcel Łoziński. No i wszyscy znaliśmy go z tego, że na poczekaniu wymyślał trafne tytuły filmów swoich i kolegów – dodaje Jacek Petrycki.

Paweł Kędzierski jest laureatem Nagrody Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitne osiągnięcia artystyczne i wkład w rozwój polskiej kinematografii.
Andrzej Bukowiecki
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll