Lars von Trier

Duński reżyser, scenarzysta i producent. Realizacją filmów zainteresował się już jako dziecko, studiował filmoznawstwo a następnie reżyserię filmową. Jego film dyplomowy „Obrazy wyzwolenia” (1983) zdobył Grand Prix festiwalu szkół filmowych w Monachium i trafił do dystrybucji telewizyjnej. Uwagę zwrócił już swoim profesjonalnym debiutem „Element zbrodni” (1984, nagroda techniczna w Cannes), by w 1991 publicznie zlekceważyć wyróżnienia otrzymane w Cannes za film „Europa”, wyrzucając je na śmietnik w obecności dziennikarzy. Po sukcesie ekscentrycznego serialu tv „Królestwo” (1994) wrócił do Cannes z filmem „Przełamując fale” (1996, Wielka Nagroda Jury w Cannes, Europejska Nagroda Filmowa), który zapewnił mu miejsce w gronie najciekawszych – ale i najbardziej kontrowersyjnych – twórców swoich czasów. W 1998 ogłosił w Cannes manifest Dogma 95, opowiadający się za filmem będącym odzwierciedleniem prawdy, który stał się intrygującym (choć na krótko) fermentem w kinie przełomu stuleci. Jakkolwiek powołane przez niego kolegium przyznawać miało certyfikaty Dogmy, sam nie dotrzymał warunków, o które apelował, w trakcie realizacji musicalu „Tańcząc w ciemnościach” (2000, Złota Palma w Cannes, Europejska Nagroda Filmowa za reżyserię), kręconego techniką cyfrową. Zapalony polemista i niestrudzony prowokator, próbuje rozmaitych gatunków filmowych, polemizując z klasycznym kinem amerykańskim („Dogville” 2003, Europejska Nagroda Filmowa za reżyserię), współczesnym modelem komedii („Szef wszystkich szefów” 2006) czy gatunkami z pogranicza fantasy i science fiction („Melancholia” 2011).