Gloria Swanson

Aktorka amerykańska. Urodzona w rodzinie zawodowego żołnierza, wędrowała wraz z nim przez różne garnizony, sporą część dzieciństwa spędziła na Portoryko. W 1913 odwiedziła wraz z ciotką studio Essanay w Chicago, gdzie zaproponowano jej statystowanie w filmach, także Charlesa Chaplina („Jego nowe zajęcie” 1915). Poznała tam swego pierwszego (z sześciu) męża, Wallace’a Berry’ego i wraz z nim wyjechała do Hollywood, gdzie udało się jej zdobyć rozgłos dzięki komediom studia Keystone. Po rozwodzie z Berrym w 1917 Swanson spotkała Cecila B. Demille’a, który obsadził ją w serii prowokujących komedii małżeńskich („Nie zmieniaj męża” 1919, „Po co zmieniać żonę?” 1920, „Sprawki Anatola” 1921). Bardzo skupiona na swym wizerunku, wdała się w marketingowy konflikt z Polą Negri, co kosztowało ją pozycję królowej Paramountu. Tym nie mniej zdołała utrzymać pozycję gwiazdy, a nawet uruchomić własne studio, gdzie wyprodukowała „Grzech Sadie Thompson” (1928) Raoula Walsha, za rolę w którym była nominowana do Oscara. Niestety, kolejny film – uznawana dziś za arcydzieło ekscentryczna „Królowa Kelly” (1929) Ericha von Stroheima – doprowadził studio do bankructwa. Udanie przekroczyła „barierę dźwięku”, ale publiczność lat 30. nie zaakceptowała jej. Mimo powodzenia filmu „Tata szuka żony” (1941) Jacka Hively’ego wycofała się z ekranu. Wróciła po kilku latach, przyjmując odrzuconą przez inne gwiazdy kina niemego rolę Normy Desmond, bohaterki „Bulwaru Zachodzącego Słońca” (1950) Billy’ego Wildera, za którą otrzymała swoją trzecią nominację do Oscara. Od lat 50. regularnie występowała w telewizji, a także na scenie, zamykając swą filmografię epizodem w filmie katastroficznym „Port lotniczy 1975” (1974) Jacka Smighta.