PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU

Janusz Głowacki

Janusz Głowacki
URODZONY: 13 wrzesień 1938, Poznań
ZMARŁ: 19 sierpień 2017 w wieku 78 lat,
Członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich
Filmografia
 SCENARIUSZ (8)
2018
Zimna wojna
Scenariusz
2013
Wałęsa. Człowiek z nadziei
Scenariusz
1998
Billboard
Scenariusz
1982
Choinka strachu
Scenariusz
1974
Jej portret
Autor dialogów
1972
Trzeba zabić tę miłość
Scenariusz
1970
Rejs
Scenariusz
1969
Polowanie na muchy
Scenariusz
 AKTOR (8)
2017
Młynarski. Piosenka finałowa
(bohater filmu)
2015
Mój ojciec Staś
2012
Kutzowizna
2008
Depresja mon amour
(bohater filmu)
2008
Na początku było Hillside Ave
(on sam)
1993
W filmie nikt nie umiera
1977
Zdjęcia próbne
Mężczyzna w barze
1970
Rejs
uczestnik rejsu; nie występuje w napisach
Opis
Urodził się 13 września 1938 roku w Poznaniu. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (1961). Studiował także historię na UW oraz aktorstwo na PWST w Warszawie. Publikował swoje opowiadania i felietony do pisma "Kultura" (1964-80). Wydał kilka tomów opowiadań m.in. „Wirówka nonsensu”, „Nowy taniec La-Ba-Da”, „Polowanie na muchy”, „Raport Piłata”, „My Sweet Raskolnikow”, „Coraz trudniej kochać”, „Rose cafe”. Dwa tomy felietonów „W nocy gorzej widać”, „Powrót hrabiego Monte Christo”, i dwie powieści „Moc truchleje” - opowieść o wydarzeniach w Stoczni Gdańskiej w czasie sierpniowego strajku widziana oczami prymitywnego robotnika, nieświadomego konfidenta policji, który strącił umiejętność odróżniania dobra od zła i wydany w 2001 roku „Ostatni cieć”. „Moc truchleje” zatrzymana przez cenzurę, ukazała się najpierw w wydawnictwie podziemnym a następnie w Francji, Anglii, Niemczech, Szwajcarii, Grecji, Turcji, i Stanach Zjednoczonych. „Ostatni cieć” to rozgrywająca się w zamku wielkiego amerykańskiego designera i napisana z ponurym humorem opowieść o postępującym zidioceniu i szaleństwie naszego świata. Jest także autorem "Z głowy" (2004), "Jak być kochanym" (2005), "Good night Dżerzi" (2010) i "Przyszłem czyli jak pisałem scenariusz o Lechu Wałęsie dla Andrzeja Wajdy" (2013).

Światowy sukces przyniosły Głowackiemu sztuki teatralne. W grudniu 1981 roku, na kilka dni przed wprowadzeniem w Polsce stanu wojennego, Głowacki wyjechał do Londynu na premierę sztuki „Kopciuch” w Royal Court Theatre w reżyserii Danny’ego Boyla (późniejszego reżysera filmu „Trainspotting”). Sztuka ta rozpoczęła triumfalna drogę Głowackiego po teatrach całego świata. Jego sztuki grane były od Nowego Jorku, Los Angeles, Las Vegas, Toronto, Londynu, Marsylii, Sydney i Bonn po Pragę, Warszawę, Moskwę, Petersburg, Dagestan, Seul i Tajpej. Głowacki jest także autorem tragifarsy „Fortynbras się upił”, „Polowania na karaluchy”, „Antygony w Nowym Jorku”, „Czwartej siostry”.

Janusz Głowacki jest autorem kilku scenariuszy filmowych. „Rejsu”, „Psychodramy” - napisanych wspólnie z Markiem Piwowskim oraz „Polowania na muchy”, „Trzeba zabić tę miłość”, napisanego wspólnie z Łukaszem Zadrzyńskim „Billboardu” oraz „Wałęsy. Człowieka z nadziei”.

Głowacki był wykładowcą na Columbia University, Bennington College, i wizytującym dramaturgiem w New York Public Theater, Mark Tapper Forum w Los Angeles i Atlantic Center for the Arts na Florydzie. Szereg jego artykułów i esejów ukazało się w New York Timesie.

Jego twórczość przyniosła mu wiele nagród i odznaczeń, w tym Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski za "wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej, za osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury".

Był wieloletnim członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich, w latach 1976-78 był prezesem Koła Scenarzystów SFP. Od roku 2014 był członkiem Rady Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Był także członkiem Polskiej Akademii Filmowej.
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll