Jerzy Mierzejewski

Jerzy Mierzejewski malarz i pedagog. Urodzony 13 lipca 1917 roku w Krakowie. Syn malarza Jacka Mierzejewskiego, brat Andrzeja Mierzejewskiego. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
W latach 30. związał się ze Stowarzyszeniem Miłośników Filmu Artystycznego „Start”. W latach 1944-1946 współpracował z redakcjami „Czytelnika”, „Kuźnicy”, „Odrodzenia”. Współtworzył ZPAP. W Lublinie towarzyszył Wytwórni Filmowej WP „Czołówka”. W 1946 r. miał w Łodzi pierwszą wystawę indywidualną. W latach 1950-1975 pracował w PWSFTviT. Wykładał rysunek, a od 1954 r. plastykę w filmie. Był kolejno: dziekanem Wydz. Operatorskiego (1963-1968), dziekanem Wydz. Reżyserii (1968-1974) i prorektorem (1974-1975). Na jego pracach teoretycznych „Kompozycja obrazu filmowego” i „Niektóre problemy ciągłości dzieła filmowego” wychowały się całe pokolenia absolwentów Szkoły Filmowej w Łodzi. Od 1976 r. profesor nadzwyczajny, od 1990 r. – zwyczajny. W 2006 r. otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa PWSFTviT. W latach 1950-1956 był doradcą Centralnego Urzędu Kinematografii i nowo powstających wytwórni filmów animowanych. Zrealizował filmy dokumentalne: „Z dziejów malarstwa polskiego” (1952), „Sztuka Meksyku” (1955) i „Jacek Mierzejewski 1884-1925”. Twórczość malarską prezentował na licznych wystawach w kraju (Galerie: ZPAP, Domu Artysty Plastyka i Kordegarda w Warszawie; Pałac Sztuki w Krakowie) i za granicą (Belgia, Holandia, Niemcy, USA).
W latach 1969-1998 malował we własnych pracowniach w Holandii. Laureat Złotej Żaby na festiwalu Camerimage w Toruniu (1997) i Nagrody im. Jana Cybisa (1998). Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2003) i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze” Gloria Artis (2006). Laureat Nagrody SFP w 2010 roku.
Członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich od 1897 roku.
Zmarł 14 czerwca 2012 roku w Warszawie.