Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
Sylwester Chęciński
URODZONY: 21 maj 1930, Susiec
ZMARŁ: 08 grudzień 2021 w wieku 91 lat, Wrocław
Członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich
Filmografia
PION REŻYSERSKI (16)
2006
Przybyli ułani
Reżyser
1991
Rozmowy kontrolowane
Reżyser
1982
Wielki Szu
Reżyser
1980
Bo oszalałem dla niej
Reżyser
1978
Roman i Magda
Reżyser
1977
Kochaj albo rzuć
Reżyser
1974
Nie ma mocnych
Reżyser
1971
Diament radży
Reżyser
1970
Legenda
Reżyser
1969
Tylko umarły odpowie
Reżyser
1967
Sami swoi
Reżyser
1965
Katastrofa
Reżyser
1964
Agnieszka 46
Reżyser
1961
Historia żółtej ciżemki
Reżyser
1959
Lotna
Współpraca
1957
Spotkania
I Asystent reżysera, II Reżyser
SCENARIUSZ (1)
1965
Katastrofa
Scenariusz
Opis
Po ukończeniu Szkoły Filmowej w Łodzi w 1956 r. pracował z Wajdą i Lenartowiczem, po czym zadebiutował plastyczną adaptacją „Historii żółtej ciżemki, za którą otrzymał Srebrny Medal na MFF dla Dzieci i Młodzieży w Wenecji w 1962 r. Wychodząc ze szkoły filmowej marzył o robieniu „ostrych filmów”, toteż szybko zabrał się za bliższe mu tematy. W 1964 zrealizował dramat „Agnieszka 46”, a rok później odbyła się premiera "Katastrofy"- historia architekta uciekającego przed odpowiedzialnością za konstrukcyjną pomyłkę.
Rok 1967 to przełom w karierze reżysera – premiera „Samych swoich”. Chęciński zrealizował później jeszcze dwa filmy o rodzinach Karguli i Pawlaków.
„Sami swoi”, uznani przez widownię telewizyjną za komedię stulecia, byli jednak czymś więcej niż komedią – przede wszystkim był to film o istotnej części powojennej polskiej historii, fenomenie „wędrówki ludów na ziemie odzyskane”. Również po latach komedie Chęcińskiego nie utraciły swojego ostrza, a „Rozmowy kontrolowane” (1991), kontynuacja „Misia” Stanisława Barei, była bezlitosnym filmowym epitafium dla PRL.
Humor połączony z trafną obserwacją obyczajową to cechy charakterystyczne dla filmów Chęcińskiego. Próbował ballady wojennej w „Legendzie” (1970) czy kryminału w „Tylko umarły odpowie” (1969). Kolejnym wielkim tryumfem reżysera była historia karcianych oszustów w „Wielkim Szu” (1982). Czytelnicy „Filmu” przyznali mu Złotą Kaczkę w kategorii najlepszy film, który wszedł na ekrany w roku 1983. W latach Chęciński 1976-1980 był zastępcą kierownika artystycznego Zespołu Filmowego "Iluzjon", a w latach 1988-91 zespołu filmowego "Kadr”. Otrzymał Honorową Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich podczas 32. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2007). Laureat Nagrody Specjalnej, "Platynowe Lwy", za całokształt twórczości na 39. Festiwalu Filmowym w Gdyni (2014) oraz Polskiej Nagrody Filmowej "Orzeł" w kategorii: Nagroda za Osiągnięcia Życia (2017).
Rok 1967 to przełom w karierze reżysera – premiera „Samych swoich”. Chęciński zrealizował później jeszcze dwa filmy o rodzinach Karguli i Pawlaków.
„Sami swoi”, uznani przez widownię telewizyjną za komedię stulecia, byli jednak czymś więcej niż komedią – przede wszystkim był to film o istotnej części powojennej polskiej historii, fenomenie „wędrówki ludów na ziemie odzyskane”. Również po latach komedie Chęcińskiego nie utraciły swojego ostrza, a „Rozmowy kontrolowane” (1991), kontynuacja „Misia” Stanisława Barei, była bezlitosnym filmowym epitafium dla PRL.
Humor połączony z trafną obserwacją obyczajową to cechy charakterystyczne dla filmów Chęcińskiego. Próbował ballady wojennej w „Legendzie” (1970) czy kryminału w „Tylko umarły odpowie” (1969). Kolejnym wielkim tryumfem reżysera była historia karcianych oszustów w „Wielkim Szu” (1982). Czytelnicy „Filmu” przyznali mu Złotą Kaczkę w kategorii najlepszy film, który wszedł na ekrany w roku 1983. W latach Chęciński 1976-1980 był zastępcą kierownika artystycznego Zespołu Filmowego "Iluzjon", a w latach 1988-91 zespołu filmowego "Kadr”. Otrzymał Honorową Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich podczas 32. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2007). Laureat Nagrody Specjalnej, "Platynowe Lwy", za całokształt twórczości na 39. Festiwalu Filmowym w Gdyni (2014) oraz Polskiej Nagrody Filmowej "Orzeł" w kategorii: Nagroda za Osiągnięcia Życia (2017).
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024