Wiesław Michnikowski

Wybitny aktor komediowy, filmowy i teatralny, artysta Kabaretu Starszych Panów. W 1946 roku zdał eksternistyczny egzamin aktorski przy Szkole Dramatycznej Karola Borowskiego w Lublinie. Zadebiutował w filmie Leonarda Buczkowskiego "Pierwszy Start". Występował w telewizyjnym Kabarecie Starszych Panów oraz kabaretach: Iluzjon, Dudek, Szpak i Wagabunda. Zagrał między innymi w filmach Stanisława Barei, Jerzego Gruzy, Andrzeja Kondratiuka. Największą popularność przyniosła mu rola Jej Ekscelencji w komedii Juliusza Machulskiego „Seksmisja”. Karierę teatralną rozpoczynał w Lublinie, był związany z lubelskimi: Teatrem Domu Żołnierza, Teatrem Miejskim oraz Teatrem im. Juliusza Osterwy. Od 1951 roku był aktorem scen warszawskich, między innymi Teatru Młodej Warszawy, Komedii, Współczesnego i Polskiego.

Michnikowski zagrał prawie we wszystkich sztukach Mrożka realizowanych przez wieloletniego dyrektora Teatru Współczesnego, Erwina Axera, poczynając od "Tanga" w 1965 roku po "Wdowy" w 1992 roku, a także w czterech sztukach telewizyjnych i pięciu teatralnych Alekszandra Fredry, w tym między innymi w "Panu Jowialskim", "Dożywociu", "Panu Geldhabie", "Panu Benecie" i "Zemście".

Aktor zagrał też między innymi w "Balladynie" Juliusza Słowackiego w reżyserii Aleksandra Bardiniego (Teatr Nowej Warszawy, 1953), "Operze za trzy grosze" Bertolta Brechta w reżyserii Konrada Swinarskiego (Teatr Współczesny Warszawa, 1958), "Czekając na Godota" Samuela Becketta w reżyserii Macieja Prusa (Teatr Ateneum, Warszawa, 1971), "Zemście" Aleksandra Fredry w reżyserii Andrzeja Łapickiego (Teatr Polski, Warszawa, 1998). Wystąpił w polskiej wersji językowej serialu animowanego „Smerfy”, gdzie wcielił się w postać Papy Smerfa.