Borys Lankosz

Autor jednego z najbardziej osławionych polskich debiutów ostatniej dekady. „Rewers”, czarna komedia, której akcja osadzona została w czasach PRL nakręcona w klimacie zabawy gatunkowymi konwencjami, w tym klasycznym amerykańskim czarnym kryminałem, został obsypany nagródami, zarówno w Polsce, jak i za granicą.

Zanim jednak doszło do realizacji debiutanckiego „Rewersu”, Lankosz, który z początku chciał zostać muzykiem, a dopiero później złapał filmowego bakcyla i w 1999 roku ukończył Wydział Reżyserii Szkoły Filmowej w Łodzi, nakręcił kilka filmów dokumentalnych i krótkometrażowych. Uwagę zwrócił już jego film dyplomowy, dokumentalny „Rozwój” (premiera w 2001 r.). Uwagę i wielkie emocje, bowiem opowieść o Domu Opieki Społecznej Braci Albertynów została nazwana przez niektórych filmem nieetycznym. Jednym z krytykujący był Kazimierz Karabasz.

Wiąże się to z artystycznym credo Lankosza, który jak nic innego, chciałby prowokować swoich widzów do różnego rodzaju rozmyślań. Duże emocje wywoływał także w krótkometrażowym dokumencie „Radegast” (2008 r.) oraz w pierwszej fabule – „Obcy VI”. W filmach tych podejmował problematykę żydowską, w pierwszym opowiadał o łódzkim getcie, w drugim natomiast obserwował młodego, ortodoksyjnego Żyda na tle mieszkańców polskiej wsi. W 2010 roku Borys Lankosz otrzymał Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Członek Polskiej Akademii Filmowej i Europejskiej Akademii Filmowej (EFA).