Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
Xawery Żuławski
URODZONY: 22 grudzień 1971, Warszawa
Filmografia
PION REŻYSERSKI (9)
2024
Kulej. Dwie strony medalu
Reżyser
2022
Apokawixa
Reżyser
2020
W domu
Reżyser
2019
Mowa ptaków
Reżyser
2015
Zły
Reżyser
2009
Wojna polsko-ruska
Reżyser
2005
Chaos
Reżyser
2001
Mama, tata
I Asystent reżysera, II Reżyser
1992
Wniebowstąpienie
Reżyser
SCENARIUSZ (7)
2024
Kulej. Dwie strony medalu
Scenariusz
2022
Apokawixa
Scenariusz
2015
Zły
Scenariusz
2009
Wojna polsko-ruska
Scenariusz
2008
Tysiąc zakazanych krzaków
Scenariusz
2005
Chaos
Scenariusz
Hysteria
Opieka artystyczna
AKTOR (3)
2001
Portret podwójny
Żurek
2000
Bellissima
2000
Wierność
Kurier
ZDJĘCIA (1)
2008
Tysiąc zakazanych krzaków
Zdjęcia
Opis
Polski reżyser, scenarzysta i autor zdjęć. Jest jednym z najbardziej oryginalnych twórców swojego pokolenia. Syn aktorki Małgorzaty Braunek i słynnego reżysera Andrzeja Żuławskiego, młody twórca zaczynał na planie zdjęciowym filmu ojca, „Błękitna nuta” (1990 r.). W wieku czternastu lat wyjechał do Francji i tam poznał zupełnie inny świat od tego, którego doświadczał w komunistycznej Polsce. Z tego wyjazdu narodził się w dużej mierze jego reżyserski styl, pełen realizatorskich trików, dynamicznej jazdy kamery i specyficznego montażu.
Zanim Żuławski ukończył Wydział Reżyserii PWSFTviT w Łodzi (1995 r.), udało mu się nakręcić kilka etiud studenckich, między innymi „Wiadomość od Jimmiego” (1993 r.), czyli relację z festiwalu w Berlinie, zrealizowaną wraz z Arturem Urbańskim. W międzyczasie uczył się również języka filmowego na planie „Rozmów z człowiekiem z szafy” (1993 r.) Mariusza Grzegorzka. Następna dekada to kolejne pomniejsze projekty reżyserskie Żuławskiego (między innymi był II reżyserem „Niewierności” autorstwa swojego ojca), który ciągle walczył o swój pełnometrażowy debiut fabularny. Scenariusz do „Chaosu” (2006 r.) powstał niemal dekadę wcześniej, natomiast pomimo rozpoczęcia zdjęć w okolicach 2000 roku, problemy z finansowaniem ciągle przerywały prace.
Gotowy już film zdobył nagrodę na Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” w Koszalinie, a także nagrodę za Debiut Reżyserski na FPFF w Gdyni. W tym samym czasie Żuławski zdobył reputację znakomitego twórcy telewizyjnego, reżyserując trzy odcinki serialu „Pitbull”. Dzięki tym projektom Żuławski otrzymał propozycję zrealizowania kinowej adaptacji „Wojny polsko-ruskiej pod flagą biało-czerwoną” Doroty Masłowskiej, która stała się niedługo po premierze jednym z najbardziej dyskutowanych polskich filmów. „Wojna polsko-ruska” zdobyła między innymi Srebrne Lwy na FPFF w Gdyni i Nagrodę dla Najlepszego Aktora (dla Borysa Szyca).
Zanim Żuławski ukończył Wydział Reżyserii PWSFTviT w Łodzi (1995 r.), udało mu się nakręcić kilka etiud studenckich, między innymi „Wiadomość od Jimmiego” (1993 r.), czyli relację z festiwalu w Berlinie, zrealizowaną wraz z Arturem Urbańskim. W międzyczasie uczył się również języka filmowego na planie „Rozmów z człowiekiem z szafy” (1993 r.) Mariusza Grzegorzka. Następna dekada to kolejne pomniejsze projekty reżyserskie Żuławskiego (między innymi był II reżyserem „Niewierności” autorstwa swojego ojca), który ciągle walczył o swój pełnometrażowy debiut fabularny. Scenariusz do „Chaosu” (2006 r.) powstał niemal dekadę wcześniej, natomiast pomimo rozpoczęcia zdjęć w okolicach 2000 roku, problemy z finansowaniem ciągle przerywały prace.
Gotowy już film zdobył nagrodę na Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” w Koszalinie, a także nagrodę za Debiut Reżyserski na FPFF w Gdyni. W tym samym czasie Żuławski zdobył reputację znakomitego twórcy telewizyjnego, reżyserując trzy odcinki serialu „Pitbull”. Dzięki tym projektom Żuławski otrzymał propozycję zrealizowania kinowej adaptacji „Wojny polsko-ruskiej pod flagą biało-czerwoną” Doroty Masłowskiej, która stała się niedługo po premierze jednym z najbardziej dyskutowanych polskich filmów. „Wojna polsko-ruska” zdobyła między innymi Srebrne Lwy na FPFF w Gdyni i Nagrodę dla Najlepszego Aktora (dla Borysa Szyca).
dk
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2025