Jacques Audiard

Reżyser, scenarzysta i aktor francuski, syn Michaela Audiarda, popularnego scenarzysty i reżysera. Urodził się 30 kwietnia 1952 roku w Paryżu. Pierwszy film – „Popatrz na upadających mężczyzn” („Regarde les hommes tomber”), nagrodzony Cezarem za najlepszy debiut, zrealizował w 1994 roku. Dwa lata później nakręcił komediodramat „Wielce skromny bohater” („Un héros très discret”), który przyniósł mu Złotą Palmę za najlepszy scenariusz na festiwalu canneńskim (1996). Scenariusz kolejnego filmu – „Na moich ustach” („Sur mes lèvres”) – został doceniony przez Francuską Akademię Filmową, która uhonorowała go statuetką Cezara.

Największym uznaniem cieszył się – pełen suspensu – dramat psychologiczny „W rytmie serca" („De battre mon cœur s'est arrêté”, 2005), remake amerykańskiego filmu „Palce” („Fingers”, 1978) Jamesa Tobacka. Jego bohater (u Tobacka – Harvey Keitel, u Audiarda – Romain Duris) jest pracownikiem agencji nieruchomości, która w swej działalności posługuje się metodami niezbyt zgodnymi z obowiązującym prawem. Pewnego dnia postanawia zmienić swe dotychczasowe życie i pójść tropem matki, czyli zostać... wirtuozem fortepianu. Ten film przyniósł francuskiemu filmowcowi trzy Cezary (najlepszy film, najlepszy reżyser, najlepszy scenariusz adaptowany) i jedną nagrodę BAFTA (najlepszy film nieanglojęzyczny). „Prorok” („Un Prophète”, 2009) – frapująca opowieść o francuskiej mafii – zebrał jeszcze obfitsze żniwo: Grand Prix w Cannes (2009), nagrodę BAFTA za najlepszy film nieanglojęzyczny i nominację oscarową (2010).

„Kiedyś na pierwszym miejscu były dla mnie techniczne aspekty wiążące się z pracą nad filmem, ale od «Na moich ustach» to aktor jest dla mnie najważniejszy” – wyznaje Audiard. I dodaje: „To, czego szukam u aktorów, jest dokładnie tym, czego od nich nie oczekuję. Chodzi o to, by stworzyli coś, czego nie przygotowałem. Myślę, że oni sami tego potrzebują. Pracując ze mną, chcą odkrywać nowe przestrzenie. Kiedy pracujesz z aktorami, musisz być z nimi, przechodzić przez te same etapy”.