Asta Nielsen

Aktorka duńska, jedna z pierwszych międzynarodowych gwiazd kina. Córka kolarza i praczki trafiła do szkoły przy Teatrze Królewskim w Kopenhadze, na scenie którego zadebiutowała mając lat 18. Szybko zdobyła popularność w całej Skandynawii, a reżyser (i późniejszy mąż) Urban Gad w 1909 zasugerował jej występ w filmie, by przełamać barierę językową. Sukces filmu „Przepaść” (1910) Gada rozbudził w Nielsen fascynację nowym medium, zwłaszcza że rosnąca w siłę niemiecka wytwórnia UFA zaprosiła do siebie aktorkę i jej reżysera. Spędziła w Niemczech blisko ćwierć wieku, stając się tragiczną heroiną kina, podziwianą w każdym zakątku Europy. Do najważniejszych w jej dorobku należą: „Hamlet” (1921) Svena Gade’a, gdzie zagrała rolę tytułową(!), „Panna Julia” (1922) Feliksa Bascha, „Zatracona ulica” (1925) G.W. Pabsta. W chwili przełomu dźwiękowego wycofała się z ekranu, kontynuując swą karierę sceniczną w Niemczech. W momencie dojścia Hitlera do władzy zdecydowała się na powrót do Danii mimo propozycji objęcia kierownictwa własnego studia. Po wojnie zrezygnowała z działalności artystycznej.