Sydney Pollack

Urodzony w 1934 roku w Lafayette w stanie Indiana, Sydney Pollack stał się w trakcie swojej długotrwałej kariery prawdziwą ikoną amerykańskiego kina. Z początku studiował aktorstwo, ale w branży zaczynał od reżyserowania programów telewizyjnych (między innymi odcinki „Alfred Hitchcock prezentuje”), w latach 60. płynnie przechodząc do pełnometrażowych projektów fabularnych.

W kinie zadebiutował w 1965 rokiem filmem „Wątła nić”, ale głośno się o nim stało dopiero za sprawą „Czyż nie dobija się koni?” (1969 r.). Kolejne filmy – „Jeremiah Johnson” z 1972 roku, „Tacy byliśmy” z 1973 roku, „Trzy dni kondora” z 1976 roku” – wyrobiły mu uznanie wśród widzów i krytyków, ceniących społeczne zaangażowanie i szczerość jego produkcji.

Przy okazji filmu „Tootsie” z 1982 roku, który stał się jednym z największych hitów w karierze reżyserskiej Pollacka, reżyser wrócił do zarzuconego ponad dwie dekady wcześniej aktorstwa. Od tamtego czasu pojawiał się co jakiś czas na ekranie, przeważnie w rolach cyników lub czarnych charakterów („Oczy szeroko zamknięte” Stanleya Kubricka z 1999 roku, „Michael Clayton” Tony’ego Gilroya z 2007 roku). Nakręcony w 1985 roku melodramat „Pożegnanie z Aftyką przyniósł mu dwa Oscary – za Najlepszą Reżyserię oraz jako producentowi za Najlepszy Film.

W latach 90. tworzył rzadziej – powstały między innymi „Firma” z 1993 roku oraz „Sabrina” z 1995 roku - skupiając się na karierze producenckiej. Jego ostatnim ukończonym filmem była „Tłumaczka” z 2005 roku. Z powodu choroby musiał przerwać prace nad „Decydującym głosem”, który ukończył za niego Jay Roach. Sydney Pollack zmarł na raka żołądka w 2008 roku w Los Angeles.