Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
Jan Švankmajer
URODZONY: 04 wrzesień 1934, Praga
Filmografia
SCENOGRAFIA (9)
2010
Przeżyć swoje życie
Scenografia
2000
Mały Otik
Scenograf (Production Designer)
2000
Mały Otik
Kostiumy
1996
Spiskowcy rozkoszy
Scenograf (Art Director)
1996
Spiskowcy rozkoszy
Kostiumy
1994
Lekcja Fausta
Scenograf (Production Designer)
1994
Lekcja Fausta
Scenograf (Art Director)
1988
Coś z Alicji
Scenograf (Production Designer)
1983
Wymiar dialogu
Scenograf (Production Designer)
SCENARIUSZ (7)
2010
Przeżyć swoje życie
Scenariusz
2010
Przeżyć swoje życie
Na podstawie
2000
Mały Otik
Scenariusz
1996
Spiskowcy rozkoszy
Scenariusz
1994
Lekcja Fausta
Scenariusz
1988
Coś z Alicji
Scenariusz
1983
Wymiar dialogu
Scenariusz
PION REŻYSERSKI (6)
2010
Przeżyć swoje życie
Reżyser
2000
Mały Otik
Reżyser
1996
Spiskowcy rozkoszy
Reżyser
1994
Lekcja Fausta
Reżyser
1988
Coś z Alicji
Reżyser
1983
Wymiar dialogu
Reżyser
PRODUKCJA (1)
2000
Mały Otik
Producent
Opis
Czeski reżyser i scenarzysta. W trakcie studiów na Wydziale Sztuki Stosownej oraz na Wydziale Lalkarskim DAMU (szkoły teatralnej) w Pradze styka się z surrealizmem, co będzie miało decydujący wpływ na jego twórczość – początkowo teatralną (praca w teatrach lalkowych na prowincji, potem w praskim Teatrze Masek, wreszcie przy projekcie Laterna Magica), następnie plastyczną i filmową. W 1964 debiutuje filmem „Ostatnia sztuczka pana Schwarzwalda i pana Edgara” , nagrodzonym w Mannheim. W 1965 zdobywa nagrodę w konkursie krótkiego metrażu w Cannes filmem „Fantazja G-Mol”. Coraz bliższy surrealizmowi wprowadza do filmów technikę kolażu, łącząc lalki ze swoimi grafikami i aktualnymi fotografiami, co po filmie „Dziennik Leonarda” (1972) skutkuje cenzuralnym zakazem kręcenia filmów. Po jego zniesieniu w latach 80. zdobywa światowy rozgłos filmem „Wymiary dialogu” (1982, Złoty Niedźwiedź w Berlinie, Grand Prix w Annecy). Skoncentrowany na rozważaniach o kondycji współczesnego człowieka, jego zmysłowości i gotowości do akceptacji przemijania sięga po prozę Lewisa Carrolla, by nakręcić swój pierwszy film pełnometrażowy „Coś z Alicji” (1987, nagroda w Annecy), uznany za arcydzieło dzisiejszego surrealizmu. Kolejne filmy, „Lekcja Fausta” (1994) i „Spiskowcy rozkoszy” (1996) umacniają jego pozycję jednego z najoryginalniejszych twórców filmowych przełomu stuleci, potwierdzoną między innymi nagrodami za całokształt twórczości na festiwalach w Krakowie (2001), Zagrzebiu (2001), Karlowych Warach (2009) i Bratysławie (2010).
Konrad J. Zarębski
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024