Żona przychodzi nocą

Stanisław i ¡ego żona Wiktoria jeżdżą na łyżwach po jeziorze. Lód pęka i Wiktoria tonie. Mąż nie przychodzi jej z pomocą, bo rozwiązały mu się sznurowadła. Stanisław przesłuchiwany przez komisarza w sprawie tragicznego wypadku opowiada o kryzysie ich małżeństwa, o żonie nimfomance.
W nocy ukazuje mu się duch żony. Czyni mu różne złośliwości i zapowiada, że będzie go dręczyć do końca życia. Stanisław szuka wsparcia u swojego przyjaciela Adama, ale on zajęty uwodzeniem kobiety wyznaje mu tylko, że miał romans z Wiktorią. W nocy odwiedzają wdowca dziwne osoby. Między innymi oddelegowania przez służby specjalne policjantka Barbara, która troszczy się o niego. Jednak duch żony szybko ją wypłasza. Małżonkowie, chociaż żyją w innych światach, godzą się ze sobą. Odkrywają w sobie rezenty uczucia i wzajemne przywiązanie. Kolejnym gościem jest wspólnik Wiktorii, Maksym ze swoją mafią. Chce przejąć spadek po zmarłej. Przybywają również komisarz i Adam z kochanką. Dochodzi do strzelaniny, w wyniku której giną wszyscy oprócz Stanisława. Sanitariusze zabierają ciała zabitych do kostnicy. Stanisław odprowadza żonę w zaświaty a sam wpada w przerębel, topiąc się. Na tamtym świecie są ze sobą szczęśliwi.
Współczesna komedia z elementami groteski, rozgrywająca się na pograniczu snu i jawy, razi pretensjonalnością.