Zwolnieni z życia

Koniec roku 1989. Znany opozycjonista Wysocki wyznaje w programie telewizyjnym, że doskonale pamięta twarze funkcjonariuszy, którzy skatowali go podczas śledztwa. Zaniepokojony tym kapitan milicji postanawia zastraszyć Wysockiego. Przy pomocy żony zwabia podstępem do pustego mieszkania jego brata Marka. Tam chłopak zostaje brutalnie pobity przez grupę milicjantów. Są przekonani, że nie żyje i wywożą go na wysypisko śmieci. Odnaleziony, trafia do szpitala z ciężkim urazem głowy. Po operacji leży nieprzytomny w separatce. Zaniepokojeni milicjanci postanawiają go porwać. Tymczasem Marek częściowo odzyskuje przytomność i ucieka. Jako bezimienny włóczęga pracuje na bazarze. Tam spotyka go psychicznie chora kobieta o przezwisku „Francuzka”. Zabiera go do swego domu.
Zarówno rodzina, jak i sprawcy pobicia daremnie poszukują Marka. Pomiędzy Markiem, który powoli wraca do zdrowia, a „Francuzką” rodzi się uczucie. Mijają miesiące. Opozycjonista Wysocki rezygnuje z odnalezienia brata i wyjeżdża do Australii. Tylko matka wciąż na niego czeka. Przypadkowo Marek spotyka w mieście żonę kapitana. Jej widok sprawia, że odzyskuje pamięć. Wraca do domu. Od sąsiadki dowiaduje się, że matka zmarła dwa tygodnie temu. Nie wie, że jest śledzony. Nocą do jego mieszkania włamuje się kapitan. Chce zabić Marka, wstrzykując mu truciznę. Tymczasem ukryta w domu „Francuzka” udaremnia ten zamiar, wbijając strzykawkę w ramię kapitana. Marek odwiedza ją w szpitalu psychiatrycznym.
Sensacyjna opowieść, w którą wpleciony został oryginalny wątek miłosny dwojga ludzi egzystujących na marginesie normalnego życia.