Znikąd donikąd

Jesień 1945 roku. Porucznik Groźny, dowodzący oddziałem Armii Krajowej na Żywiecczyźnie, sprowadza swoich łudzi z gór do wioski. Szybkiej pomocy wymaga ranny Kordian, a Groźny miał niegdyś we wsi przyjaciela, lekarza Stefana.
Na akowskich partyzantach zaciska się pętla obławy oddziałów nowej władzy. Sytuację pogarsza demoralizacja części ludzi Groźnego, którzy skupieni wokół Fabiana poczynają sobie we wsi jak zwykli bandyci: gwałcą żonę miejscowego działacza komunistycznego, zabijają młodego chłopaka. Stefan operuje Kordiana, którym opiekuje się nauczycielka Marta, ale nalega, by Groźny - dla dobra i spokoju mieszkańców- opuścił jak najszybciej wieś, tym bardziej, że za kilka godzin przyjedzie z wizytacją sekretarz Komitetu Powiatowego PZPR. Partyzanci postanawiają zaczekać na tak ważnego funkcjonariusza. W karczmie ucztują z przypadkowo przejeżdżającymi przez wieś amerykańskimi korespondentami wojennymi i rosyjskimi oficerami. Czuwający przy Kordianie Ren przysięga umierającemu przyjacielowi, że wróci do normalnego życia i dezerteruje. Przyjeżdża autobus z miasteczka z którego wysiada elegancko ubrany mężczyzna.
Na widok partyzantów ucieka i zostaje zastrzelony. Okazuje się jednak, że był to handlarz dewocjonaliami. Bezsens działań przeraża Groźnego. W pojedynku rosyjskiej ruletki ginie Fabian. Oddział odchodzi w góry, pozostawiając na pustym placu zrozpaczonego dowódcę.