Znachor

Znany chirurg, profesor Rafał Wilczur jest u szczytu powodzenia, gdy nieoczekiwanie opuszcza go żona, zabierając ze sobą ukochaną córeczkę Marysię. Zrozpaczony trafia do obskurnej knajpy i upija się. Jego wypchany portfel zwraca uwagę klientów szynku. Rano Wilczur budzi się w rynsztoku, z rozbitą głową, bez pieniędzy. Traci pamięć. Mija piętnaście lat. Gdzieś na prowincji policja zatrzymuje mężczyznę, który nie zna swego nazwiska. Ratując się przed wyrokiem za włóczęgostwo mężczyzna kradnie z biurka urzędnika akt urodzenia Antoniego Kosiby i od tej chwili będzie nosił jego nazwisko. Kosiba wędruje po kraju szukając pracy. Zatrzymuje się u młynarza Prokopa, którego syn jest kaleką ze źle zrośniętymi po złamaniu kośćmi. Miejscowy lekarz doktor Pawlicki jest bezradny. Kosiba przeprowadza udaną operację nóg chłopca.
W pobliskim miasteczku mieszka Marysia, sierota oddana na wychowanie właścicielce sklepu przez umierającą matkę. Do pięknej dziewczyny zaleca się młody hrabia Leszek Czyński. Syn karczmarza, Zenek patrzy na to z zawiścią. Jego oświadczyny zostały odrzucone. Do sklepu zagląda czasem także Kosiba, a rysy dziewczyny są mu dziwnie znajome. Wieść o sławie znachora, leczącego cudownie i bezpłatnie, obiega okolicę. Zazdrosny doktor Pawlicki grozi mu więzieniem za wykonywanie praktyki lekarskiej bez zezwolenia. Czyński, wbrew woli rodziców, oświadcza się Marysi i zostaje przyjęty. Młodzi jadą do lasu motocyklem. Zenek przygotowuje na nich pułapkę i w drodze powrotnej ulegają wypadkowi, Marysia jest umierająca. Przerażony tragedią Zenek wiezie rannych do znachora. Konieczna jest trepanacja czaszki dziewczyny. Doktor Pawlicki nie chce się tego podjąć. Kosiba wykrada mu neseser z narzędziami i dokonuje skomplikowanej operacji. Po wyjściu ze szpitala Czyński wyjeżdża do Szwajcarii na kurację. Matka okłamuje go twierdząc, że Marysia nie żyje. Lecz dziewczyna pod troskliwą opieką Kosiby wraca do zdrowia. Pawlicki oskarża znachora o kradzież narzędzi. Sąd skazuje go na trzy lata więzienia. Hrabia Czyński wraca do kraju. Pragnie popełnić samobójstwo na grobie ukochanej, ale kamerdyner wyjawia mu prawdę - Marysia żyje. Leszek jedzie do młyna. Rozprawa apelacyjna kończy się zwycięstwem znachora. Profesor odzyskuje pamięć, gdy na sali sądowej słyszy, jak Marysia wypowiada swoje nazwisko - Maria Jolanta Wilczur. Druga adaptacja filmowa popularnej powieści okresu międzywojennego. Znakomita kreacja aktorska Jerzego Bińczyckiego.