Zawiłości uczuć

Bożena ukończyła pomaturalne studium medyczne. Chce zdawać na studia, lecz na razie pracuje jako pielęgniarka w szpitalu w Przemyślu i mieszka w internacie. Opiekuje się chorym emerytem, panem Wereszczyńskim. Podaje mu lekarstwa, robi zakupy, sprząta. Staruszek traktuje ją jak wnuczkę. Bożena wychowała się w domu dziecka, więc przywiązanie i sympatia Wereszczyńskiego wiele dla niej znaczą. Marek, jej chłopak, mieszka w hotelu robotniczym. Chciałby wyjechać na Śląsk, gdzie czeka na niego lepsza praca i perspektywa przydziału mieszkania. Bożena musi dokonać wyboru między obowiązkiem moralnym wobec pacjenta i przyjaciela, a możliwością łatwiejszego życia. Pewnego dnia, szukając Bożeny, Marek zjawia się w mieszkaniu Wereszczyńskiego. Chory prosi o podanie lekarstwa, które Bożena schowała w szafie. Nazajutrz staruszek umiera. Bożena odkrywa, że Marek odwiedził jej pacjenta i domyśla się, że podany lek mógł przyśpieszyć zgon. W dniu wyjazdu na Śląsk ostatecznie rewiduje swój stosunek do Marka. Zostaje w Przemyślu.
Trudne warunki mieszkaniowe i finansowe kładą się cieniem na wyborach moralnych i uczuciowych bardzo typowej pary młodych bohaterów.