Zaproszenie

Anna jest wybitnym lekarzem pediatrą.
Pomimo jubileuszu czterdziestolecia pracy- pozostaje aktywna zawodowo, wbrew diagnozie kolegów decyduje się na przeprowadzenie operacji, która ratuje życie dziecku. Samotnie wychowuje córkę Natalię; dzieli je stosunek do otaczającej rzeczywistości, wybór innych wartości, zachłanność Natalii na dobra materialne. Pewnego dnia przyjeżdża niespodziewanie z zagranicy Piotr. Przed czterdziestu pięciu laty Anna otrzymała wiadomość, że nie żyje. Wspominają 1939 rok, jadą do Oświęcimia, gdzie Anna była więźniarką, wyjeżdżają razem do NRD, by złożyć kwiaty w Sachsenhausen i Ravensbruck. Po wielkim uczuciu, jakie ich kiedyś łączyło, pozostało niewiele... Piotr powraca do Stanów, zapraszając tam Natalię. Wkrótce córka przysyła matce list, w którym informuje, że już nie wróci do kraju.
Kolejny film Wandy Jakubowskiej nawiązujący do doświadczeń ofiar Oświęcimia. Wojenna rzeczywistość była nie tylko okupacyjnym koszmarem, ale determinuje również współczesną postawę bohaterki. Ciekawy konstrukcyjnie - w filmie przeplatają się, nie w porządku chronologicznym, fakty i zdarzenia z różnych planów czasowych - jest także syntetycznym obrazem polskiej rzeczywistości lat osiemdziesiątych.