Wszyscy moi bliscy

Rok 1938. Po udanych koncertach w Wielkiej Brytanii do Pragi wraca skrzypek, Żyd Sam Silberstein. W pociągu poznał młodego angielskiego maklera, Nicholasa Wintona. Sam jedzie do pięknej podmiejskiej willi, w której mieszka jego rodzina: brat Jakub (lekarz), brat Leo, siostra Hedwika, żona Jakuba, syn Jakuba - Dawid. Rodzina Silbersteinów żyje w dostatku i w miłości. Wszyscy lubią wspólne muzykowanie. Narastającą wokół grozę (anschluss, wkroczenie Niemców do Czechosłowacji) poznajemy dzięki kronikom filmowym, które oglądała Hedwika. Jej narzeczony kinooperator, także Żyd, proponuje dziewczynie wyjazd do Palestyny, ale Jakub zabrania jej tego. Hedwika zachodzi w ciążę i jej narzeczony również rezygnuje z emigracji. W willi pojawia się Max, brat Jakuba, artysta cyrkowy. Uciekł przed pogromami, ale Jakub nie traci nadziei, że sytuacja w Europie się polepszy.

Sam chce się ożenić z Aleną, ale jej rodzice nie pozwalają na ślub dziewczyny z Żydem. Ogrodnik Spitzer, który daje Dawidowi i jego przyjaciółce, Soszy, lekcje niemieckiego, puszcza dzieciom płyty z faszystowskimi marszami. Kiedy Niemcy wkraczają do Pragi, Spitzer pomaga nazistom ograbić Silbersteinów z resztek majątku. Sam, jako Żyd, nie może koncertować. Sprzedaje skrzypce i chce uciec z kraju, ale zostaje oszukany. Jakub musi ograniczyć praktykę lekarską. Traci swój optymizm. Postanawia za wszelką cenę ratować Dawida. Winton, znajomy Sama z pociągu, organizuje wyjazdy żydowskich dzieci do Wielkiej Brytanii. W sierpniu 1939 Silbersteinowie żegnają chłopca na praskim dworcu. Sosza (z którą Dawid pobrał się na niby podczas zabawy) ma wyjechać następnym pociągiem.