Wieczór u Abdona (TV)

Początek lat dwudziestych, małe kresowe miasteczko. Abdon, miejscowy intelektualista, traktowany z lekką ironią przez rabina Szymsze, żyje w zagraconym książkami mieszkaniu. O jego potrzeby troszczy się młoda służąca Antonina, która kocha się w swoim pracodawcy i z którą on prawdopodobnie żyje. Abdon, neurotyk, spędza czas na lekturze i siedzeniu przy oknie. Jest zawistny i wszystkim wszystkiego zazdrości. Kocha się głęboko w pięknej aptekarzowej Herminie i ze zdumieniem dowiaduje się, że podczas nieobecności męża, który wyjechał na polowanie, przespała się z młodziutkim i naiwnym Michasiem.

Abdon postanawia zaprosić ich do siebie na uroczyste przyjęcie. Wyznaje Herminie miłość, co ta kwituje śmiechem. Potem dostrzega przez lustro - a może jest to tylko gra wyobraźni - ich czułe miłosne zbliżenie. Przygotowuje ostrą żyletkę, zaciąga Michasia do kuchni i tam podcina mu gardło. Nazajutrz wraca z polowania aptekarz, którego Hermina wita czułym pocałunkiem. Michaś, żywy i w dobrym humorze, leży z obwiązanym gardłem w łóżku Abdona, troskliwie pielęgnowany przez Antoninę, a przez piaszczyste rozłogi ucieka z miasteczka nieszczęsny Abdon, pewny, że jest mordercą.