Wieczne pretensje

W gdyńskim porcie oszuści okradają przyjezdną z Ameryki. Jeden z nich, Franek, zabiera pieniądze i przegrywa je na wyścigach. Pijanego znajduje w rzeźni przeprowadzający kontrolę Rysio. Franek nie wie, jak tu trafił. Rysio grozi więzieniem dyrektorowi-malwersantowi. Razem z Frankiem idą na zjazd absolwentów liceum; wspominają czasy Służby Polsce, zaangażowania ideowego i uczciwości. Franek nie wie, po co przyszedł, i upija się. Następnego dnia wywołuje skandal w rzeźni, więc Rysio wyrzuca go. Spotykają się na widowni cyrku. Pijany Franek wbiega na arenę i krzyczy:
"Jestem nieszczęśliwy!"
Impresja na temat upadku postaw moralnych, zatracenia celów i idei; zrealizowana w sposób agresywny, nie dająca widzowi chwili wytchnienia, żądająca ciągłego skupienia i śledzenia narracji. Ocena współczesności jest miażdżąca; brak jakiejkolwiek nadziei na odtworzenie podstawowych wartości - wszystko ginie w pijackim rozżalaniu się nad sobą.