Wezwanie (TV)

Warszawa, 1983. Pogotowie ratunkowe zostaje wezwane do pijanego mężczyzny, leżącego na ulicy. Lekarz Barbara Makowska decyduje się odwieźć go do szpitala. Niedługo potem pojawia się w jej domu milicja z nakazem rewizji. Zostaje przewieziona do aresztu bez podania przyczyny. Dopiero po jakimś czasie zostaje poinformowana, że prokuratura prowadzi przeciwko niej śledztwo związane z rzekomym pobiciem pacjenta i przywłaszczeniem jego portfela. Jej wypowiedź dla telewizji, w której dowodzi swojej niewinności, zostaje zmanipulowana. W trakcie procesu zeznania kolejnych świadków wykazują całkowity absurd postawionych jej zarzutów. Wyrok jednak nie zapada. Rozprawa zostaje odroczona. Siedząc w więzieniu dowiaduje się, że jak najgorzej o niej rozpisywała się partyjna gazeta „ Trybuna Ludu", Zaczyna rozumieć, że jej sprawa była potrzebna milicji, aby udowodnić opinii publicznej, że pracownicy pogotowia biją i rabują. W tym czasie bowiem toczył się proces zabójców Grzegorza Przemyka i aby uprawdopodobnić ten bestialski czyn, potrzebna im była jeszcze jedna sprawa przeciw lekarzowi z pogotowia. Dopiero po roku odbywa się rozprawa uniewinniająca lekarkę.
Opierając się na autentycznym zdarzeniu twórcy filmu chcieli pokazać zachowanie niewinnego człowieka, który padł ofiarą terroru ze stron y totalitarnego państwa. Film powstał w oparciu o wspomnienia doktor Barbary Makowskiej, która wróciła do pracy w pogotowiu. Jadwiga Janko wska--Cieślak stworzyła wspaniałą kreację kobiety, która nie daje się zniewolić, nie traci honoru i pozostaje wierna sobie.