Wedle wyroków twoich...

Wybuch II wojny światowej zniszczył szczęśliwe dzieciństwo trzynastoletniej Żydówki Ruth. Wraz z matką mieszkała w warszawskim getcie aż do dnia jego likwidacji. Po ucieczce z transportu zagłady dziewczynka pragnie dostać się do krewnych w Warszawie. Spotyka po drodze różnych ludzi. Przerażona wieśniaczka wydaje ją policji, ale Ruth udaje się uciec z celi śmierci. Nauczona doświadczeniem omija ludzkie siedziby; od pastuchów dowiaduje się o trwającej likwidacji getta. Dociera do swojej rodziny i obserwuje przygotowania do powstania, jego heroiczny zryw i upadek. Kanałami zostaje ewakuowana na aryjską stronę, do sierocińca sióstr zakonnych. W obawie przed niemieckimi kontrolami musi radzić sobie sama w podróży na prowincję, do kolejarza Ochalskiego, który wysyłają dalej, podczepioną pod wagonem pociągu. Po partyzanckiej akcji na kolei Ruth ukrywa się w pokoju Antka, chłopca pracującego u fotografa Macha, folksdojcza. Odkryta przez niego, zostaje wraz z Antkiem wydana komendantowi Knochowi, który przygotowuje zbiorową egzekucję w kamieniołomach. Knoch zostaje zastrzelony przez swoją kochankę Rachelę, współpracującą z partyzantami, co umożliwia ucieczkę łodzią Antkowi i Ruth. Ale na jeziorze chłopca dosięga kula. Ruth znów musi radzić sobie sama w walce o przeżycie.
Dramat, oparty na motywie drogi, przedstawiający tragiczny los dziecka walczącego o życie z machiną ludobójstwa i zrealizowany w konwencji metaforycznej przypowieści.