Wacuś

Urzędnik lombardu Tadeusz Rosołek zakochuje się w uroczej dziewczynie Kasi. Nie mając odwagi wyznać jej swego uczucia i chcąc pomóc finansowo jej matce, udaje swego młodszego brata Wacusia. W tym wcieleniu zamieszkuje u nich na stancji. Jego ciągłe przebieranie się powoduje wiele zabawnych nieporozumień. Sytuację komplikuje zainteresowanie się nim jako chłopcem pewnej starszej pani, prowadzącej akcję charytatywną. Rosołek, czując, że zostanie wkrótce zdemaskowany, wyjawia prawdę Kasi, wyznając jej równocześnie miłość. Ich pierwszy pocałunek ze zdumieniem obserwuje matka dziewczyny.
Sprawnie zrealizowana komedia ze słabym scenariuszem. „Król polskiego humoru” Adolf Dymsza nie schodził z ekranu, grając urzędnika lombardu, jego młodszego brata, a nawet niemowlaka. Niestety, ta wszechobecność nie uratowała filmu przed krytyką. Słabą stroną filmu było przerysowanie postaci, prymitywne gagi i tandetny „humorek", na dodatek wszystko osadzone w fałszywej pseudorzeczywistości.