W cieniu nienawiści

Warszawa, rok 1943. Zofia, której najbliższą rodzinę stanowią ciotka i kilkuletni syn, pragnie za wszelką cenę przetrwać okupację, a jedynym sensem jej egzystencji jest ocalenie syna. Nie uczestniczy w ruchu oporu, „nie zauważa” związków ciotki z podziemiem. Oczekuje na powrót męża z obozu. Pracuje w zarządzie biura sprawującego opiekę nad osieroconymi dziećmi. Pracownicy ratują żydowskie dzieci, umieszczając je najczęściej u sióstr zakonnych, o czym Zofia stara się nie wiedzieć. Przypadek sprawia, że poznaje Żydówkę, która blaga o udzielenie kilkudniowego schronienia dla swej córki. Zofia nie może odmówić pomocy innej matce. Wybucha powstanie w getcie i Róża się nie zjawia. Dziewczynkę zauważono już w kamienicy, Zofię nachodzi szantażysta. Kobieta wyrabia przy pomocy przyjaciół fałszyioą metrykę dla dziecka i odwozi je do klasztoru. Po powrocie znajduje splądrowane mieszkanie, nie ma ciotki i synka. Chce popełnić samobójstwo, gdy pojawia się sąsiadka z dzieckiem.
Film został oparty na prawdziwych wydarzeniach z konspiracyjnej działalności grupy pracowników Opieki Społecznej i Zdrowia Zarządu Miejskiego w Warszawie.