Trędowata

Stefania Rudecka jest guwernantką w Słodkowicach, majątku hrabiny Elzonowskiej. Spokojne dni spędzane z córką dziedziczki Lucią zakłóca przyjazd Waldemara Michorowskiego, młodego i pięknego dziedzica szlacheckiej fortuny. Ordynat jest urzeczony urodą Stefci i rozpoczyna flirt, który napotyka stanowczy opór dziewczyny. To podnieca Waldemara jeszcze bardziej. Pod maską wzajemnych złośliwości i impertynencji rodzi się miłość. Waldemar zaprasza rodzinę ze Słodkowic do swego pałacu w Głębowiczach. Stefcia towarzyszy Luci. Ordynat wydaje na jej cześć przyjęcie w ogrodzie. W obliczu rodziny i arystokratycznych gości demonstracyjnie tańczy tylko z guwernantką i czyni afront swatanej mu hrabiance Melanii Barskiej. Wybucha skandal. Odwożąc Stefcię do Słodkowic Waldemar wyznaje jej miłość. Stefcia odrzuca oświadczyny i opuszcza dom Elzonowskiej. Ordynat nie rezygnuje i w końcu przekonuje dziewczynę o prawdziwości swego uczucia. Na radzie familijnej ogłasza zamiar poślubienia Stefci Radeckiej. Pomimo protestów uzyskuje zgodę dziadka Macieja Michorowskiego i babki, księżnej Podhoreckiej. Odbywają się zaręczyny, lecz większość rodziny jest wrogo nastawiona do „uzurpatorki” z niższej sfery. Gdy pewnego dnia Stefcia znajduje złośliwy bilecik, że dla nich będzie zawsze „trędowata”, załamuje się psychicznie. Zapada na ciężką chorobę i, mimo opieki lekarzy oraz troskliwości Waldemara, umiera.
Trzecia adaptacja ekranowa nieśmiertelnego romansu Heleny Mniszkówny. Film zrealizowany w konwencji dramatu obyczajowego, wykorzystuje piękne wnętrza starych siedzib magnackich w Łańcucie i Książu. Mistrzowskie zdjęcia Stanisława Lotha.