Taekwondo

Kim, czterdziestoletni Koreańczyk z Korei Południowej, mistrz taekwondo, mieszka na warszawskiej Pradze. Jest człowiekiem samotnym, jego żona pozostała w Korei a dorosła córka mieszka w Berlinie. W Polsce Kim prowadzi kursy sztuk walk taekwondo, na który zapisuje się dwudziestokilkuletni Michał związany z grupą przestępczą. Koreańczyk, będąc świadkiem jak szef mafii zmusza Michała do kradzieży samochodu, zaczyna domyślać się, że nauka technik wschodnich sztuk walki ma pomóc Michałowi w uniezależnieniu się od przestępców. Wytrwałe uświadamia Michałowi, że taekwondo to nie tylko żmudne ćwiczenia i walka, ale również zasady moralne. Zaczyna traktować go trochę jak syna, ukrywa w swoim mieszkaniu przed dawnymi kolegami ze świata przestępczego, wyzwala w nim pracowitość i ambicje.
Równocześnie Kim poznaje kelnerkę Jolę. Pomaga jej, gdy przestępcy na ulicy wyrywają jej torebkę. Ona z kolei oferuje mu pomoc przy wypełnieniu druków w urzędzie. Koreańczyk spotyka się coraz częściej z Jolą, która mieszka ze starszą siostrą wychowującą samotnie 12-letniego syna. Chłopiec nie akceptuje wizyt Azjaty w domu, lecz kiedy przychodzi na pokaz przygotowany przez Kima, podziwia występ Michała i sarn zapragnie uczyć się walk taekwondo.
Kim, świadomy, że ze strony Joli może liczyć tylko na sympatię, opuszcza Polskę i decyduje się na spotkanie z dawno nie widzianą córką w Berlinie.
Pierwszy film w koprodukcji polsko-koreańskiej razi schematyzmem w budowie postaci i w przedstawieniu polskich realiów.