Szyfry

Tadeusz, kombatant września 1939 roku, po dwudziestu latach na emigracji w Londynie przyjeżdża do Krakowa, wezwany listem swego syna Maćka. Syn opowiada mu o tajemniczych losach najmłodszego brata Jędrka, o matce, która jeszcze po latach nie może dojść do siebie z powodu jego straty. Tadeusz pamięta Jędrka z dnia pierwszej komunii; trudno mu sobie wyobrazić powszednie dni okupacji i działalność podziemia, z którym związany był Maciek. Wszystko to wydaje mu się szyfrem bez klucza. Sam postanawia rozwikłać zagadkę śmierci Jędrka i odbywa podróż do miejsc oraz ludzi mogących wnieść coś nowego. Wyznania świadków sugerują, że chłopak mógł być zabity i przez Niemców, i przez konspiratorów ze względu na posądzenie o zdradę. Tadeusz wyjeżdża z Polski z przeświadczeniem całkowitego braku wiedzy o tym wszystkim, co działo się w jego ojczyźnie podczas okupacji. Niedoceniony film będący próbą reakcji na mitologie szkoły polskiej. Przenikanie się realizmu romantycznych fantazji w formie symbolicznych wizji lokuje obraz Hasa wśród najbardziej oryginalnych utworów polskiej kinematografii.