Szklana kula

Kraków, początek lat siedemdziesiątych. Po ulicach snuje się tajemniczy włóczęga. Krzysztof, świeżo upieczony maturzysta, nazywa go „Królem życia” i jest przekonany, że kloszard posiadł tajemnicę tego, co się najbardziej liczy w życiu człowieka. Chłopiec chciałby studiować historię sztuki, tymczasem jego zamożny ojciec „załatwił” mu miejsce na medycynie. Krzysztof nie rozstaje się z czwórką przyjaciół, również maturzystów - Mopsem, Ryśkiem, Ireną, Agą. Zwiedzają wystawy. Planują wspólne wakacje nad morzem. Irena zdaje do szkoły aktorskiej. Jedno z zadań na egzaminie polega na odegraniu sceny z powstania warszawskiego. Aga spotyka „Króla życia”, który kieruje swe kroki za miasto. Zawiadamia o tym Krzysztofa, ten zaś domyślając się, że włóczęga może już nigdy nie powrócić do Krakowa, organizuje pościg. Młodzi ludzie doganiają kloszarda nad rzeką. Próbują wydobyć od niego sekrety filozofii życia. Bezskutecznie. Włóczęga odchodzi, ignorując ich.
Portret pokolenia poszukującego autorytetów. Wybory dokonywane przez osiemnastolatków najczęściej okazują się chybione, a bunt- jałowy.