Słodki drań

Woody Allen - występujący tym razem pod własnym nazwiskiem, jako ekspert od spraw jazzu - wyjaśnia, dlaczego zainteresował się postacią Emmeta Raya. Głównie dlatego, że Ray był wspaniałym muzykiem i miał fascynującą osobowość. Po Allenie pojawiają się inni eksperci. Jeden z nich skarży się na szczupłą ilość informacji dotyczących Raya, śladów po nim, co rodzi zasadniczą trudność w sporządzeniu jego biografii. A jednak z retrospekcji ilustrujących kolejne wypowiedzi ekspertów wyłania się opowieść o tym bawidamku i rewelacyjnym gitarzyście, marzącym o tym, by grać jeszcze lepiej - jak Django Reinhardt.