Spona

W roku 1969 pierwszy człowiek stanął na Księżycu, a do warszawskiego liceum imienia Lindego zostali przyjęci trzej uczniowie: Zasępa, Ciamciara i Słabiński. Wraz z całą klasą z powodu nieuctwa narazili się nauczycielom, czyli „gogom”. Postanawiają kupić od uczniów z maturalnej klasy, Szekspira i Alibaby, wypracowany przez pokolenia sposób na nauczycieli, który pozwoli im, nie ucząc się, dostawać dobre stopnie. Ale małe możliwości finansowe pozwalają im tylko na zakup jednego sposobu na Alcybiadesa, łagodnego jak baranek historyka. Chłopcy, zgodnie ze sposobem, wprowadzają lekcje w stan „dryfu", zagadując profesora i okazując zainteresowanie jego przedmiotem.
Ich cel zostaje osiągnięty, nie muszą się uczyć, historyk bowiem rezygnuje ze stawiania stopni, a koncentruje się na swobodnej rozmowie z nimi. Metoda ta przynosi jednak zaskakujące efekty. Chłopcy, którzy dotąd chcieli się wykręcić od nauki, bardzo szybko chłoną wiedzę. Właśnie ci trzej uczniowie zostają wyznaczeni przez Alcybiadesa na przewodników po warszawskich zabytkach. Ku zdumieniu całego ciała pedagogicznego wywiązują się z tego zadania znakomicie.
Adaptacja niezwykle popularnej w latach 60. powieści Edmunda Niziurskiego została przez reżysera uwspółcześniona poprzez włączenie do filmu muzyki młodzieżowej z lat 90. Powstała komedia dla nastolatków, sprawnie opowiedziana, obfitująca w zabawne dialogi i sytuacje, nie pozbawiona jednak dydaktyzmu. Zrealizowano również kilkuodcinkowy serial telewizyjny Sposób na Alcybiadesa.